روایت های تاریخی زیادی درباره سوءاستفاده رجوی از دین و مذهب وجود دارد که هر از گاهی توسط جداشده های این فرقه به خوبی افشاگری می شود.
به گزارش فراق، سید حجتالله سید اسماعیلی در خاطرات خود از آن روزهای فرقه رجوی میگوید: در وسط نماز ظهر و عصر و همچنین مغرب و عشا دعاهایی به نوبت و توسط اعضای فرقه خوانده میشد. کتاب دعا شامل جملات کوتاهی از صحبتهای شخص رجوی به عنوان رهبر فرقه بود که بر اساس تاریخی که روی هر دعا نوشته شده بود میبایستی در آن روز مشخص و در وسط دو نماز خوانده میشد.
در اوایل این تناقض را داشتم، جملاتی که از صحبتهای رجوی در وسط نماز میخوانیم یک متن ساده است و اصلا دعا نیست مثلاً یکی از دعاها که شامل چند خط بود صحبتهایی از رجوی بمناسبت روز عاشورا را شامل میشد و دعاهای بعدی هم در همین دستگاه نوشته و تنظیم شده بودند و اصلا با آن چیزی که من از دعا در ذهم داشتم همخوانی نداشت. من در ذهنم از دعا این تصور را داشتم که صرفا وسیله ایجاد رابطه هر فرد با خدایش میباشد و حال در تشکیلات مجاهدین به ترتیب دیگری و با معنا و مفهوم خاص دیگری بجای آورده میشد.
انتهای پیام