دو سال پیش گزارشی در مجله «سایت» آلمانی به قلم یکی از خبرنگاران برجسته این کشور به نام خانم «لوئیزا هومریش» منتشر شد که بازتاب گسترده‌ای داشت.
به گزارش فراق، در این گزارش که مصاحبه ای با آقای امین گل‌مریمی یکی از کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین انجام شد، گل مریمی بخش های از زندگی از دست رفته اش در کمپ های فرقه رجوی در عراق و چگونگی روابط در یک فرقه را شرح داد. از آنجایی که خفه کردن صدای جداشدگان و وادار نمودن اعضای جدا شده به سکوت، به یکی از مهمترین اهرم های فشار رجوی تبدیل شده است؛ در این مورد نیز بلافاصله مزدورانش را دست به کار کرد. آنها خیال می کردند بازهم می توانند با جنجال و در ادامه با تهدید، شکایت و یا حق سکوت دادن، صدای جداشدگان و به خصوص کودکان مظلومی که سال های زیادی از زندگی و نوجوانی خویش را در فرقه از دست دادند، خاموش کنند.
این بود که فرقه رجوی تحت لوای نام ساختگی دیگر با عنوان «شورای ملی مقاومت» علیه مجله سایت (خانم لوییزا هومریش و امین گل مریمی) به دادگاهی در هامبورگ آلمان شکایت کرد.
امین گل مریمی در این مصاحبه نکاتی از ساختار فرقه ای را افشا کرده بود که حدودا ۲۴ نکته در آن برجسته بود. مزدوران فرقه صرفا شکایت خود را مبنی بر اعتراض و حذف ۸ نکته طراحی نمودند که تصور می کردند افشای آن ضربه بیشتری به آنها زده و در معرض قضاوت بیشتری خواهد گرفت. البته این موضوع در همان قدم اول نشان داد در مقابل یک دادگاه حتی با استخدام وکلای قوی و صرف صدها هزار یورو، توان انکار محدودی دارند.
در دادگاه اولیه، پنج محور شکایت و ادعای آنها رد شد. دادگاه به سه مورد جزئی رای مثبت داد که از نسخه انتشار یافته مصاحبه حذف شود. در نتیجه اصل مصاحبه با اصلاحیه های جزیی باقی ماند.
در این رابطه توجه خوانندگان را به نکاتی تکان دهنده و واقعیاتی جلب می کنیم تا بیشتر درجریان ماوقع و عمق دجالیت فرقه قرار بگیرید.
به دلیل آنکه هیچگاه حقیقت را نمی توان تا به ابد پنهان کرد. خوشبختانه از آن تاریخ نه تنها امین گل مریمی بلکه بسیاری از دوستان او یعنی همان کودکانی که سال ها اسیر فرقه رجوی بودند مانند امیر یغمایی با ایجاد یک کلاوب هاوس مخصوص کودک سربازان سابق به روشنگری در مورد سرگذشت دردناکی که تجربه کرده اند می پردازند.
آن ها با شجاعت بیشتری در این مسیر قدم گذاشتند و نخواستند که صدایشان خاموش شود. آنها با احساس مسئولیتی دوچندان بر این بنا که اگر زندگی خود را باخته اند ولی می خواهند به سایر جوانان و خانواده ها هشدار دهند؛ فرقه های خطرناکی هستند و خواهند آمد که حتی به اعضای وفادار و حامیان خویش رحم نمی کنند، بلاهایی سراعضای خود می آورند که با دشمن خویش نمی کنند.
این اقدام آن ها باعث شجاعت بسیاری دیگر از دوستان و جدا شدگان شده و خواهد شد تا پس از این در برابر اتهام های واهی سازمان جهنمی مجاهدین، انواع تهدید، توهین و ترور شخصیت کوتاه نیایند و به افشای حقایق بپردازند.
سازمان مجاهدین آن قدر از انعکاس آن گزارش و ادامه این مسیر در سایت ها و مجلات خارجی ترسیده بود که علاوه بر شکایت دست به اقدامی دیگر زد و ذلیلانه دنبال محکوم کردن و جمع آوری امضا علیه افشا کنندگان حقایق بود. آن ها حتی به نزد سایر جداشدگانی که به دلایل شخصی و زندگی سکوت کرده بودند می رفتند تا با جمع آوری یک سری امضاهای اجباری افراد شجاعی را که به روشنگری پرداخته اند را بترسانند و موج ایجاد شده را خنثی کنند.
رجوی می خواست طبق روال همیشگی هم اعضای جدا شده و هم به خصوص کودکانی که در سابق در کمپ های مجاهدین بودند را زیر فشار بگذارد تا این گونه مصاحبه های افشاگرانه حداقل از طرف کودکانی که در تشکیلات بزرگ شده اند تکرار نشود.
هنگامی که حکم اولیه دادگاه در تاریخ ۲۲ژانویه۲۰۲۲ صادر شد فرقه رجوی با یک حرکت وارونه همیشگی به انتشار بخش هایی گزینشی و مطلوب خود مبادرت کرد. طی اطلاعیه ای معطوف به شورای کذایی فرقه رجوی رای دادگاه را برای خود یک پیروزی خواند و تلاش کرد حقیقت را پنهان و به تهدید ها و هراس افکنی هایش ادامه دهد.
اخیرا متن کامل دادگاه هامبورگ انتشار یافته است. خلاصه ای از اهم مطالب رای دادگاه که به کوشش فعالین حقوق بشر و جداشدگان ترجمه و در سایت های خارجی منتشر شده بازنشر می شود تا مورد قضاوت خوانندگان قرار بگیرد.
۸ موردی که سازمان به آن ها اعتراض نمود به شرح زیر است.
•امین گل مریمی ۱۲ سال را بدون خواست خودش مجبور بوده که در قرارگاه مجاهدین بماند.
حکم دادگاه: ادعای امین گل مریمی قابل باور است.
•امین گل مریمی امکان خروج ازاد از قرارگاه (تشکیلات مجاهدین ) را نداشته است.
حکم دادگاه: ادعای امین گل مریمی قابل باور است.
•ذیل محور دوم مجله سایت اجازه ندارد سازمان مجاهدین خلق را جهادی است معنی کند این نوعی ناسزاگویی است. خانم هومریش براساس واقعیات و نکات امین گل مریمی نوشته است که سازمان مجاهدین یک گروه جهادیست
حکم دادگاه: با توجه به پیشینیه و اهداف مذهبی که این سازمان دنبال می کند، مجله سایت مجاز است این واژه را اینگونه ترجمه کند.
•موضوعی مرتبط با اینکه آیا آقای گل مریمی امکان خروج آزادانه از قرارگاه و کمپ مجاهدین را داشته یا نداشته است. (در حکم دادگاه این موضوع هم رد شد و بر اجازه نداشتن صحه گذاشته شد.)
حکم دادگاه: اعتراض شاکی (سازمان ) رد شد.
•ادعای امین گل مریم در مورد زمانی که در کلن بوده و صحبتها یی که در مورد سرپرتش گفته است
حکم دادگاه: به دلیل اینکه این ادعا در مقابل ادعا قرار دارد. دلایل اثباتی کافی از هر دو طرف وجود ندارد. بنابراین این نمی شود در مورد آن تصمیم گرفت. این موضوع از گزارش مجله سایت حذف شود.
•مجاهدین فقط با هدف نجات جان بچه ها بود که آنها را از عراق به خارج کشور فرستادند.
حکم دادگاه: سازمان مجاهدین اهداف دیگری (نابودی و انحلال خانواده ) را نیز دنبال می‌کرده است.
•امین گل مریمی یک کودک سرباز بود و آموزش های نظامی هم دیده است.
حکم دادگاه: ادعای امین گل مریمی قابل باور است در این ارتباط اینکه در شروع این آموزش ها او ۱۵ یا ۱۶ ساله بوده نیز موثر نیست(دادگاه باور دارد و حکم به این موضوع داد که این افراد کودک سرباز بوده و در کودکی برخلاف میل شان به کمپ نظامی کشانده شدند.)
•ذیل این مورد سه موضوع متفاوت هم آورده شده است. دادگاه بخشی از شکایت را می پذیرید و بخش دیگر را قبول نمی کند. در مورد اینکه آیا امین گل مریمی می توانسته مادرش را در قرارگاه مجاهدین بدون محدودیت ملاقات کند. حرف مادرش در مقابل او قرار دارد.
حکم دادگاه: حرف در مقابل حرف ادعا در برابر ادعا: نمی توان با قطعیت نظر داد. این موضوع از گزارش مجله سایت حذف شود. اما نوشته مجله سایت در مورد اینکه وقتی بعد از دو هفته که امین به عراق رسیده بود مادرش را دید ولی مادر امین رابطه سردی با او داشت و اینکه به نظر می رسید زنان دیگر حاضر در انجا صحبت های انها را زیر نظر داشته و مادر امین را کنترل می کردند. این گفته های امین برداشت های حسی او بوده و دلیلی برای حذف انها از گزارش وجود ندارد. ( شکایت رد شد)
•ادعای امین گل مریمی دراین مورد که زمان حمله امریکایی ها به مرز ایران فرستاده شده بود تا اگر موقعیتش پیش آمد به داخل ایران حمله شود درست نیست.
حکم دادگاه: دادگاه این ادعا را رد می کند. زیرا فرستادن امین گل مریمی به قرارگاهی در ۶۰ کیلومتری مرز دلیلی کافی نمی باشد که او به مرز ایران فرستاده شده باشد. دادگاه طرح این موضوع را ادعایی سنگین می داند. زیرا تجمع نیروها در مرز با هدف عملیات و حمله به داخل ایران به نحو آشکاری با مواضع رسمی مجاهدین که از ژوئن ۲۰۰۱ تغییر مسیر داده اند. در تضاد است. آنها گفته اند که از سال ۲۰۰۱توقف جنگ مسلحانه را پذیرفته اند. (اشاره دادگاه هامبورگ به حکم دادگا ه پوئک است.)
توضیح مهم در باره این حکم: سازمان مجاهدین با صرف صدها هزار دلار در سال ۲۰۰۷ (۱۳۸۷شمسی) در دادگاهی در انگلستان به دنبال خروج ازلیست تروریستی بود که با صدها تعهد و شهادت دروغ سران رده اول (مهدی برایی، مژگان پارسایی، صدیقه حسینی، محمد سید المحدثین و حسین عابدینی …. ) اعلام کردند که از سال ها پیش یعنی از سال ۲۰۰۱ (۱۳۸۰شمسی) جنگ مسلحانه را کنار گذاشته اند و متعهد شدند از آن تاریخ به دنبال حمله نظامی – عملیات مسلحانه و هیچ گونه اقدام تروریستی نبوده اند و به راه حل دمکراسی و دیپلماتیک برای تغییر حکومت ایران روی آورده اند. دروغی آشکار که برای اثبات آن باید گفت حداقل ۳۴۰۰ عضو سازمان مجاهدین در جلسه عمومی زمستان ۱۳۸۲(درسالن عمومی باقرزاده حضور داشتند که رجوی اعلام حمله ای موسوم به عملیات فروغ دو نمود. از آن تاریخ چند ماه، تمام یگان های نظامی سازمان به صورت شبانه روزی مشغول آماده سازی عملیات نظامی بودند. یک سری ادوات نظامی و صدها تن مهمات تحویل گرفتند و تمامیت به اصطلاح ارتش رجوی به مرزهای ایران و عراق منتقل شد. اما به دلیل حمله ائتلاف امریکا به برخی از ستون نظامی و یک سری دلایل دیگر که بایستی به صورت مبسوط تری به آن پرداخت رجوی از ترس ائتلاف امریکا از حمله به ایران منصرف شد. اعضا را به نیروهای آمریکایی تسلیم کرد. خودش هم ناپدید شد. بماند که هیچگاه در تبلیغات رو به داخل و اعضایش تا کنون نگفته اند که دست از مبارزه مسلحانه برنداشته اند. پس ادعای تشکیل کانون های شورشی، حمله به مراکز دولتی و تشویق به کشتن و آتش کشیدن و ترور … توسط چه سازمانی انجام می شود. این همه دوگانگی و نیرنگ را که نمی توان مخفی نمود. ولی می توان با صرف صدها هزار دلار در هر دوره ای به یک رنگی درآمد و در محکمه های حقوقی سران رده اول را به غلط کردن دروغ گفتن و کرنش وادار کرد.
تحلیل و بررسی از: مریم سنجابی
ادامه دارد
انتهای پیام
