تصویرسازی زیبای یک دختر ۸ ساله از اسارتگاه رجوی و امید برای نجات اسیران آن

تصویرسازی زیبای یک دختر ۸ ساله از اسارتگاه رجوی و امید برای نجات اسیران آن، سوژه یادداشت سامان نجاتی در انجمن نجات مرکز تهران شد.

به گزارش فراق، نجاتی در یادداشت خود نوشت: نقاشی هایش را برای فروش جلوی خودش چیده بود و خودش هم سخت مشغول نقاشی بود؛ ساده و قشنگ و رنگها را ماهرانه ترکیب می کرد، حرفه ای تر از یک دخترک هفت هشت ساله کار می کرد، پرسیدم که اگه یه موضوع بگم می تونی بکشی؟ گفت آره اما اینا پنج هزار تومنه ولی اگه بگی چی میخوای ممکنه گرون تر بشه .کنار کشید و روی کارتنی که نشسته بود جاباز کرد که بنشینم و نشستم کنارش.

گفتم که بعضی مادرها هستند که بچه هایشان را برده اند و حالا سالهاست منتظر بچه هایشان هستند. برایشان چی می شه کشید؟ پرسید بچه دزد برده؟ گفتم آره اما نه به این سادگی که فکر می کنی! زندگی خیلی پیچیده است و تاحدی که می شد برای آیدای هشت ساله توضیح دادم، آیدایی که سواد را از مادرش یاد گرفته بود و می گفت می خواهد نقاش شود.

گفت برای این نقاشی باید فکر کنم. از قیمت نقاشی پرسیدم گفت یک بسته مداد رنگی دوازده رنگ. دفعه بعد که برایش مداد رنگی را بردم باز برایم جا باز کرد که بنشینم و شروع به کشیدن کرد، همه حرفها یادش بود و حین کشیدن توضیح می داد که در این اتاق از پنجره نور نمیاد از عکس بچه این مادره است که نور میاد فقط. اتاق درهم نداره فقط پنجره داره که اگه کسی خبر کرد بشنوه و ببینه هیچکسی هم تو اتاق نیست اگه باشه هم انگار نیست، مادره هم دستش بازه برای بچه اش .

گفتم امضا کن گفت امضا ندارم ولی اسمم را بلدم بنویسم و نوشت آی دا که گفتم سرهم بنویسی درست تره، فیلسوفانه گفت اون سرهم مال کساییه که زندگی شون سرهمه.

انتهای پیام / فراق