این روزها در اخبار رسانه‌های معاند و دشمن صداهایی شنیده می شود که گویا قرار است به شخص رضا پهلوی (بچه شاه) وکالت داده شود تا او بتواند علیه حکومت ایران دست به کار شده و وارد صحنه شود!
یعنی او تا به حال چکار می کرده؟ مگر همیشه مدعی نبوده که مردم ایران از او حمایت می‌کنند؟ مگر وی مستمر در رسانه های خارجی نگفته بود که رهبری جنبش را برعهده دارد و پیام هایی به مردم می داد و از آنها می خواست که بیکار ننشینند و دست بکار شوند؟
خب همه این کارها را کرده بود ولی بعد از این همه سال الان شیپوری نواخته می شود تحت عنوان «من وکالت می دهم»
مضمون این واژه چیست؟ همه می دانیم که در صحنه خارج از ایران برخی ها تحت عنوان حزب، گروه، اپوزوسیون و غیره هستند که هر کدام مدعی رهبری مردم ایران هستند حالا کاری ندارم که واقعا اینها یک مشت علاف مفت خور و جیره خوار اجنبی هستند، بلکه می خواهم از این زاویه نگاه کنم که مگر مردم ایران شما ها را قبول دارند که این طور خودتان را پاره می کنید؟ مردم ایران خودشان در صحنه هستند و تصمیم میگیرند که چکار کنند، تصمیم می گیرند که چه چیز خوب است و چه چیز بد، نیاز به وکیل وصی ندارند که بخواهند وکالت بدهند.
آنچه پر واضح است اینکه مردم ایران از سلطنت عبور کرده‌اند. اگر تاریخ را نگاه کنیم هیچ ملتی وقتی که انقلاب کرد و عمدتا حکومت های پادشاهی و دیکتاتوری را سرنگون نمود دیگر به نقطه قبلی خود بازنگشته‌اند زیرا آنرا تجربه کرده بودند. اگر آن حکومت ها در زمان خودشان خوب بودند که حتما در همان زمان مردم حمایتشان می کردند و در حکومت هایشان باقی می ماندند پس چه شد که انقلاب کردند و آن حکومت ها را سرنگون کردند؟
جواب خیلی روشن است، در همان زمان مردم آگاه بودند که حکومت موجود پاسخگوی نیازهای جامعه نیست و توانایی اجرای تعادل و تقسیم ثروت را ندارد، آنچه مشهود بود ظلم، استبداد و نابرابری اجتماعی بود، دزدی و چپاول و غارت بود، دزدیدن سرمایه های این کشور توسط غارتگران بین المللی بود، لذا شوریدند و حکومت مستبد را به زیر کشیدند. حالا اینکه باز مردم ایران بخواهند به نقطه قبلی بازگردند و استبداد سلطنتی را مجددا سر کار بیاورند امکان ندارد.
اما آنچه بسیار جالب است اینکه بعد از علنی کردن مضحکه «من وکالت می‌دهم» شاهد بگو مگوهای بین همین گروها و سازمان های خودساخته در خارج از کشور هستیم. آن چنان به جان هم افتادند که هر ناظری از بیرون نگاه می کند برایش سوال پیش می آید، اینهایی که این قدر بین خودشان درگیری و تخاصم وجود دارد چگونه می خواهند به وحدت برسند؟ این هایی که به خون یکدیگر تشنه هستند چگونه می خواهند به مردم ایران آرامش بیاورند؟ فقط کافی است که شما اخبار منتشر شده این عده را نگاهی بیندازید همه چیز گویا و حاکی از این است که فقط در حال فکر کردن هستند که چگونه ایران را غارت نمایند.
به همین خاطر است که مردم ایران هرگز فریب این نیرنگ بازی ها را نخورده و نمی خورند. برای مردم ایران در این روزگار آرامش، امنیت، تجزیه ناپذیری و حفظ یک پارچگی کشور مهم است؛ چیزی که مطلق در قاموس آنان دیده نمی شود، هر چه هست تفرقه، نابرابری، کینه و عداوت علیه مردم ایران است.
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام / فراق
