نامه آقای رسول تقی نژاد به برادرش رشید تقی نژاد

تحت اسارت فرقه رجوی در لیبرتی، عراق

سلام به برادرم رشید تقی نژاد

حالت چطور است برادرجان. این هشتمین نامه است که برایت می نویسم شاید عمر باقی نماند که نهمین نامه را برایت بنویسم از شما خواهش می کنم که اگر رجوی اجازه داد با من تماس بگیر تا بعد از ۳۵ سال صدایت را بشنوم.

یک بار هم که آمدم به اشرف ۱۵ روز در آنجا ماندم خیلی با دوستانت سفارش فرستادم که بیایی تا ببینمت ولی نیامدی که چندین بار شما ، بنده را دیدید ولی از ترس دیگران نتوانستید با من صحبت کنید ولی این بار که آمدم به لیبرتی حتما بیا تا ببینم شاید آخرین دیدار ما باشد فقط خواهش می کنم که در آنجا نمان چون آنجا خیلی ناامن است هر لحظه ممکن است عراقی ها حمله کنند این را بفهم اگر آنجا امن بود تمام فرماندهان و رجوی و مریم در پاریس به عیش و نوش نمی پرداختند. هیچ موقع به یاد شماها نیستند شماها برای آنها هیچ ارزشی ندارید فقط از لحاظ سیاسی شماها را قربانی خودشان کرده اند.

با احترام رسول تقی نژاد

۹۴/۵/۸

شماره تماس

۰۹۱۴۳۴۳۸۶۳۰

رونوشت به :

صلیب سرخ تهران

عفو بین الملل

منبع: سایت نیم نگاه