قطع روابط دیپلماتیک آلبانی و ایران به دستور آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی نشانه وابستگی و کنترل تمام عیار فرقه رجوی به دست قدرت های سلطه گر است.
به گزارش فراق، کشور آلبانی اخیرا طی بیانیه ای مدعی حمله سایبری به زیر ساخت‌های کشورش از طرف ایران در محدوده برگزاری شوی سالانه فرقه رجوی شد.
با این بهانه ادی راما، نخست وزیر آلبانی به صورت وقیحانه ای اعلام کرد که به روابط دیپلماتیک کشورش با ایران پایان می دهد و کارمندان سفارت ایران ۲۴ ساعت فرصت دارند آلبانی را ترک کند.
ساعاتی نگذشت دو کشور معلوم الحال آمریکا و انگلستان ضمن حمایت آشکار از فرقه تروریستی رجوی از اقدام دولت آلبانی حمایت نمودند و خود را حامی کشوری که عضو ناتو است و اموالش ( فرقه رجوی ) خواندند.
این گونه است که عدو سبب خیر می شود. وابستگی و رسوایی فرقه رجوی بیش از پیش نمایان شد. رجوی مفلوک علی رغم این که سالهاست به دُم آمریکا و رژیم صهیونیستی چسبیده و بدون اجازه ارباب توان یک موضع گیری ساده هم ندارد، هم اینک به صورت آشکاری جزو اموال غرب و ناتو هم معرفی شد و بر گمانه ها و موضعگیری ها صحه گذاشتند.
طبیعی است وقتی که تمام به اصطلاح حامیان ریز و درشت فرقه رجوی از پارلمانترها و لابی های اسرائیل هستند، وقتی که با هزینه حدود بیست میلیون دلار آنها را از عراق به آلبانی کوچاندند و درب کمیسیاریای ملل متحد و سازمان های حقوق پناهندگان در آلبانی را گِل گرفتند، و هنگامی که زندانی در بیرون شهر ساختند و اعضای فریب خورده خود را بدون اسم و رسم و هویت مستقل به صورت سری و دربسته به آن مکان منتقل کردند، این گونه پشت سرشان هم در می‌آیند.
به همین استناد می گوییم سخن گفتن اربابان و مزدورانش از مبارزه های حقوقی و بشری یاوه و سرابی بیش نیست جز برای اسارت و به دام انداختن افرادی بیشتر.
جالب است بدانید تا این لحظه اربابان حتی اجازه موضع گیری و اظهار نظر هم به فرقه ندادند تا مثل همیشه پادویی و غلامی شان اثبات شود.
آمریکا و انگلیس و بسیاری از لابی های صهیونیستی با ایما و اشاره و غیر مستقیم می گفتند آنها را در جیب داریم، حالا آشکارا به میدان آمدند و در بحبوبه نیاز به توافق برجام با ایران خواستند با گمان خود فشاری بیاورند یا خودی نشان بدهند که فرقه رجوی سلاحی در دست ما و کماکان قابل معامله است.
شاید هم به خیال خام خود خواستند برگی برنده رو کنند.
به این دشمنان نادان باید گفت، اگر ایران اسلامی، مردم ایران و ماهیت فرهنگی ایرانیان را می شناختید هرگز روی این اسب بازنده و برگ سوخته شرط بندی نمی‌کردید.
گروه بی اراده ای که دستش به خون ۱۲ هزار ایرانی آلوده است و سر هر بزنگاهی رهبر بزدلش بخاطر جان حقیرش فرار را بر قرار ترجیح می دهد، حتی اعضای خویش را هم قربانی خودش می کند و مدام ارباب عوض می کند قابل اعتماد و قابل پیش بینی نیست، آینده بزرگترین داور خواهد بود.
یادداشت از: مرضیه رئیس الساداتی
انتهای پیام / فراق
