شهروندان سوئدی در یک ماه اخیر برای دو بار، و احتمالا پس از مدت ها شاهد وقوع صحنه‌های خشونت‌آمیز و آزار دهنده متعدد در استکهلم بوده‌اند.
به گزارش فراق، سیدرضا قزوینی غرابی، پژوهشگر مطالعات تروریسم طی یادداشتی نوشت: ماجرا این است که دو نمایشگاه از پوسترهای اقدامات خشن و تروریستی فرقه رجوی در دهه های ۶۰ و ۷۰ (شمسی) با دریافت مجوزهای رسمی در مقابل دادگاه و پارلمان سوئد برگزار گردید. این موضوع به مذاق این فرقه تروریستی و بدنام خوش نیامد و هرچیزی که توسط مسعود و مریم رجوی خوش نیاید باید حذف شود. با خشونت، فحاشی و سروصدا، تخریب و حتی تهدید.
پیروان رجوی، هر دو بار با خشم از افشای اسناد و اطلاعات علیه این گروه، دست به تخریب و پاره کردن پوسترها و حمله به عوامل نمایشگاه و تهدید آنها کردند تا مبادا شهروندان، رسانه ها و افکار عمومی در سوئد، با حقیقت این گروه خشن و فریب کار آشنا شوند. اطلاعات و اسنادی که همگی در گزارش های بین المللی متعددی که توسط کشورهای اروپایی و آمریکایی منتشر شده اند وجود دارند و البته در حافظه تاریخی ملت ایران سالهاست که نقش بسته و حضور دارد.
رجوی ها هراس دارند که این نمایشگاه ها حتی برای یک ساعت در آرامش کامل برگزار شود. از دید آنها محتوای این نمایشگاه ها و پوسترها و بنرها به هیچ وجه نباید توسط دیگران دیده و خوانده شود، زیرا این می تواند آغاز دردسرها برای این گروه و پرسش‌گری درباره ماهیت و سوابق آنها باشد.
به نوشته هابیلیان، برای پژوهشگران حوزه تروریسم، این رفتارهای منافقین عجیب نیست. آنچه شاهدش هستیم رفتار و سازوکاری تدافعی است. آنها نگرانند، بنابراین می کوشند با شلوغ کردن و شانتاژ، صدای دیگری شنیده نشود.
روی سخن اینجا با این گروه تروریستی نیست. با کسی که قائل به حذف است و تاکنون هزاران نفر را حذف کرده نمی توان سخن گفت. اما این سیاستمداران پشتیبان گروه در اروپا و ایالات متحده هستند که مراقب باشند. آنها باید بپرسند که چرا فرقه رجوی که خود را هواداران یک ایران آزاد و دمکراتیک معرفی می کنند از برگزاری یک نمایشگاه در اروپا اینچنین به هراس افتاده اند. آیا این حامیان می توانند حتی یک رفتار متمدنانه در واکنش منافقین به برگزاری این نمایشگاه ها نشان دهند؟
آیا آنها می توانند از فرقه رجوی بپرسند که نظرشان درباره آزادی بیان چیست؟
آیا آنها می توانند به فرقه رجوی بگویند که تریبون دادگاه استکهلم برای بیش از ۹۰ جلسه در اختیار شما بود، حال اجازه دهید که قربانیان جنایات شما هم فقط برای دو روز بتوانند در یک گوشه خیابان، سخنان و عقیده خود را در قالب یک نمایشگاه رسمی بیان کنند بدون اینکه توسط شما تهدید شوند یا با چاقو مورد حمله قرار بگیرند؟
ماهیت مجاهدین خلق با این سخنان تغییر یافتنی نیست اما پشتیبانان این فرقه تروریستی به نام انسانیت باید به این پرسش ها و پرسش های دیگری که درباره این گروه است پاسخ دهند.
انتهای پیام
