وقتی از مناسبات فرقه رجوی جدا شده و با نفراتی که طعم شکنجه را در سازمان چشیده بودند صحبت کردم، متوجه شدم که «مریم ترابی» بعد از ورودش به فرقه زنی فعالی بوده ولی وقتی او را به زندان بردند و تحت شکنجه قرار دادند حالت اولیه خودش را از دست داد.
به گزارش فراق، هادی شبانی از انجمن نجات مرکز مازندران با انتشار روایتی جهت روشن‌گری محمد رضا ترابی از قربانیان فرقه تروریستی رجوی که اخیرا به دادخواهی برخاسته است، نوشت:
دستگاه تبلیغاتی رجوی ها باز شروع به لجن پراکنی علیه انجمن نجات کرده اند. داستان اصلی این است که چرا به مسئله مرگ قربانعلی ترابی پرداخته می شود؟ اخیراً فرزند قربانعلی ترابی به نام محمد رضا ترابی خواستار پیگیری مرگ پدرش توسط فرقه رجوی شد. اما رجوی ها سر این داستان باز به نشخوار یک مشت اراجیف پرداختند و از همسر وی یعنی زهرا سراج نمونه آوردند و کار را به آنجا کشاندند که دیگر مادر فرزند خود را قبول ندارد و این یعنی اوج وقاحت و بی مرزی که رجوی برای اعضای خود در مورد خانواده برقرار کرده است.
اما در مورد این داستان چیزی که خودم شاهد بودم را می خواهم برای اشراف بیشتر آقای محمد رضا ترابی توضیح دهم تا مشخص شود که رجوی چه فرد جنایتکاری است و از هیچ جنایتی ابایی ندارد:
من بعد از تغییر سازماندهی در سال ۷۸ به قرارگاه اشرف منتقل شدم. در آن موقع فرمانده قرارگاه زنی بد دهن به نام بتول رجایی بود که همه از دست وی گریزان بودند. در این ستاد من متوجه دو زن شدم که در دفتر کار می کردند. البته یکی مسئولیت داشت و دیگری کنارش بود و همیشه با هم تردد می کردند. وقتی علت را از بچه ها سئوال کردم عنوان داشتند که آنها با همدیگر خواهر هستند. یکی از آنها معصومه ترابی بود که مسئولیت داشت و دیگری مریم ترابی که هیچ مسئولیتی به او داده نشده بود و به زبان تشکیلاتی در اختیار خود بود و با کسی هم حرف نمی زد و همیشه درگیر و در خود بود. بعضاٌ شاهد بودم که خواهرش معصومه دست مریم را گرفته و به سالن غذا خوری می برد. وقتی علت را از مسئولم سئوال کردم عنوان داشت که وی مشکل روحی دارد و سازمان به خاطر اینکه وی را در تشکیلات نگهدارد سعی کرده با خواهرش کوبل نماید و این گونه جنایتی که رجوی ها روی این زن انجام دادند را بپوشانند. وقتی از مناسبات سازمان جدا شده و با نفراتی که طعم شکنجه را در سازمان چشیده بودند صحبت کردم، متوجه شدم که مریم ترابی بعد از ورودش به مجاهدین زنی فعالی بوده ولی وقتی او را به زندان بردند و تحت شکنجه قرار دادند حالت اولیه خودش را از دست داده و به این روز افتاده است.
اکنون درک می کنم که چرا برای تهاجم و لجن پراکنی علیه خانواده ترابی اسمی از مریم ترابی دیده نمی شود و دائما سعی می شود از زهرا سراج و معصومه که به خاطر شرایط سخت خواهرش مریم مجبور است اراجیفی که مسئولین سازمان می گویند را بازگو کند. رجوی ها با ردیف کردن یک مشت دروغ و با سوء استفاده از زن و خواهر قربانعلی ترابی می خواهند خود را از این گناه مبرا کنند.
رجوی ها باید بدانند که از آه و ناله خانواده های دردمند در امان نخواهند بود و روزی باید جوابگوی جنایت شان باشند که چگونه افرادی مانند قربانعلی ترابی را زیر شکنجه کشتند.
من به خاطر شناختی که از خانواده ترابی داشتم خواستم به گوشه ای از جنایتی که رجوی ها علیه این خانواده انجام داده را برای اشراف بیشتر و شناخت بهتر آقای محمد رضا ترابی از خانواده اش بیان کنم که رجوی تا کجا برای انجام جنایت علیه اعضای خود به هر کاری دست می زنند و اکنون با ردیف کردن مشتی اراجیف و ردیف کردن اسامی سعی می کنند چهره کثیف خود را پاک نشان دهند .
انتهای پیام / فراق
