فرقه رجوی در انبوهی از نوشته ها و سخن پراکنی ها و بنگاه های اراجیف بافی و برنامه های مسخره تلویزیونی آن چنان از زندان و شکنجه در ایران حرف می زند که هر کس رجوی را نشناسد، فکر می کند خبری هست.
آنها چنان با آب و تاب و غیض و کینه توزی سخن می رانند که گویی همه مردم ایران هم اکنون زندانی بوده و حبس شده اند! مثلا با خوابیدن یک بیخانمان در کوچه و خیابان چنان هوچی گری می کنند که گویی همه مردم ایران در خیابان و قبرستان ها می خوابند و یا با نشان دادن یک انسان فقیر آنچنان در بوق و کرنا می دمند که واقعا هر کس نداند فکر خواهد کرد که مردم در حال زجر کشیدن از بابت غذا و آب و نان هستند.
کسی مُنکر کمبودها و یا گرانی ها و یا بیکاری جوانان و کلا مشکلات جامعه نیست. شما خواننده گرامی اگر در اروپا هستی که حتما این مسائل را در اطراف از پیشرفته ترین کشورها گرفته مانند آلمان، سوئیس، سوئد، فنلاند و بقیه به وفور می بینی. همچنین در آمریکا با آن همه تبلیغات راحتی زندگی در آن کشور و یا سایر نقاط جهان که چگونه گرانی و بیکاری و فقر و فساد و فحشا غوغا می کند، این مسائل تا بوده هست و خواهد بود.
مشکلات هست و باید برای برطرف نمودن آنها هر کسی که دست در مسئولیت دارد باید آستین بالا زده و اقدام کند.
اما نکته ای که می خواهم خدمت شما خوانندگان گرامی عرض کنم این است که انگار در فرقه رجوی همه چیز گل و بلبل است و همه چیز بر وفق مراد پیش می رود، کرونا هم در آنجا نیست. کسی را تا حال نکشته و کسی هم زندانی نیست. کسی هم دچار هیچ فشار زندگی نبوده و نیست. انگار این حجم انتقادی که به جانب فرقه رجوی مطرح است متوجه یک ملت دیگری است و اصلا شامل حال این جماعت نمی باشد.
در واقع باید کمی نکته سنج باشیم تا بتوانیم از میزان معلومات غلطی که عناصر رجوی منتشر می کنند، واقعیت ها را بیرون کشیده و روی آنها متمرکز شویم.
دوست داریم در کشورمان همه چیز بر وفق مراد پیش برود، انتقاد کنیم و البته راه حل نشان بدهیم نه اینکه در همکاری با دشمنان این آب و خاک در مقابل مردم و کشورمان قرار بگیریم و تحریم کنندگان را تشویق کرده و دشمنان را به جلو هُل بدهیم که خون مردم را به شیشه کرده و مانع تنفس آنان گردیم. به شیوه عملکرد رجوی می گویند، آدرس اشتباهی دادن!
آنچنان که رجوی و سران و عناصر تبهکارش سر در خمره کاخ سفید و شیخ نشین های عرب منطقه همچون عربستان و سایرین کرده اند، کمتر کسی در جهان معاصر دست به این نوع کارهای بی رحمانه می زند. کمتر کسی در این دنیا حاضر است که با دشمنان کشور و مردم کشورش همکاری کرده و آنان را علیه منافع ملی کشورش بسیج نماید. ما به راستی چرا این میزان حماقت، بلاهت، بی شرمی و بی غیرتی؟ به یک دلیل واضح، چون که تمایل دارند حکومت برانند، تشنه قدرت هستند و به خاطر رسیدن به حکومت حاضرند دست به هر کار و هر جنایتی بزنند.
آیا قیمت به حاکمیت رسیدن و حکومت راندن در کشور این است که برای تحریم ها و ایجاد مشکلات جدی توسط دشمنان این آب و خاک آنان را تشویق و ترغیب نمود تا مردم دچار سختی شوند؟
در کدام آئین و مذهبی این چنین است که این گونه تلاش می کند اَعمال زشت خود را تبدیل به ارزش کرده و به جهانیان ارائه بدهد؟
یادداشت از: سعید محمدپور
عضو نجات یافته از فرقه رجوی
انتهای پیام