غیبت مسعود رجوی در فرقه برای اعضا کاملا روشن و همه می دانند که او از ترس جانش خود را مخفی کرده است.
هیچ دلیل روشنی وجود ندارد که بتواند این مخفی کردن و غیبت را موجه کند. عناصر مسئول فرقه مدام تلاش می کنند با توجیهات غیر معقول نفرات را در فرقه به انحراف کشانده و مشغول کنند ولی از خود مسعود رجوی گرفته تا سران و سردمداران خود فروخته و تهی مغز فرقه اش، همه و همه برای پوشاندن این مخفی کاری مضحک دست به عجیب ترین ترفند و حقه زدند تا افراد ساده لوح و زود باور را در تشکیلات فریب دهند.
آنان برای اینکه این فضاحت را لاپوشانی کرده و نگذارند بیشتر از آنی که هست وضعیت بدتر و وخیم تر شود، غیبت مسعود رجوی را از سال ۸۷ به بعد با غیبت امام زمان(عج) قیاس کرده و تقریبا یکی کردند.
در نشست هایی که در داخل فرقه رجوی گذاشته می شود همواره روی این تاکید می گردد که غیبت و در واقع مخفی شدن مسعود رجوی همانند غیبت آقا امام زمان(عج) است و «مسعود» هم غایب هست و ما را می بینند و بر اعمالمان نظارت دارد و کنترل می نمایند که تا زمان مناسب برسد و ظهور کند.
واژه ای که در این رابطه در تشکیلات رجوی به کار میرود واژه ایمان به غیب است که مستمر مورد استفاده قرار می گیرد. لذا سران دغلکار رجوی با این بهانه ها تلاش می کنند مخفی کاری رجوی را پنهان کرده و افکار عمومی را بفریبند.
حال شما بنگرید که این جاهلان چگونه با عواطف افراد تحت امر خود بازی می کنند و بعد از داخل فرقه همین حال و هوا را به خارج از فرقه برده و در بین هواداران خود ترویج می کنند تا همه به این باور برسند که مسعود رجوی نعوذبالله در زمره امام زمان(عج) بوده و اگر خود امام زمان (عج) نیست ولی حتما از یاران بسیار نزدیک امام هست.
تناقض اینجاست که اگر شهادت خوب است چرا مثل موش خودش را قایم کرده و شربت شهادت را نوش جان نمی کند، زیرا او به کرات از این عبارات استفاده می کرد تا بقیه را گوشت دم توپ کرده و به مسلخ مرگ بفرستد.
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام / فراق
