• امروز : جمعه - ۷ اردیبهشت - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 26 April - 2024

توهم حمایت

  • کد خبر : 27122
  • 10 اکتبر 2020 - 12:02

خانم «ایمی کانی بِرت» گزینه رئیس جمهور آمریکا برای عضویت در دیوان عالی، در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۱ عضو هیات وکالت پنج نفره برای پرونده دادخواست بازنگری جهت خارج کردن نام فرقه تروریستی رجوی از لیست سیاه دولت آمریکا بود.

قاضی بِرت در پاسخ سوالی که سال ۲۰۱۷ برای سنای آمریکا جواب داده بود از فعالیت حقوقی خود برای فرقه تروریستی رجوی موسوم به «مجاهدین خلق ایران»  نوشته است.

وی در پرسشنامه سنا آمریکا نوشته که یکی از پنج  وکیلی بوده که گروه موسوم به «شورای ملی مقاومت» را از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۱ نمایندگی کرده و در انجام تحقیقات حقوقی و گزارش ‌دهی مربوط به پرونده این گروه همکاری داشته و خواستار تجدید نظر وزارت خارجه آمریکا در شناسایی این فرقه به عنوان سازمانی تروریستی بوده است.

با روی کار آمدن دولت اوباما در سال  2012 پرونده چند ساله دادخواست این فرقه از نظام قضایی آمریکا به نتیجه نشست و وزارت خارجه دولت اوباما نام این فرقه را از لیست گروه‌های تروریستی خود خارج کرد. خروج نام فرقه تروریستی رجوی از لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا همزمان با توافق این فرقه برای خروج از پایگاه اشرف در عراق انجام شد.

در واقع یک معامله با آمریکا انجام گرفت، و آمریکا از موقعیت به وجود آمده استفاده کرد و نقش یک مزاحم در عراق را کم کرد.

۷ مهر ۱۳۹۱ برابر با ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲ هیلاری کلینتون، وزیر وقت خارجه آمریکا، گروهک تروریستی را از لیست‌ تروریستی وزارت‌ خارجه آمریکا حذف کرد.

اما هدف از این مطلب که خدمت شما ارائه می دهم این است که حضور قاضی بِرت در قضائیه ایالات متحده آمریکا، باعث خوشحالی و خوشنودی رجوی و عناصر آنها گشته است. گویا که ترامپ این قاضی را آورده است تا مسائل فرقه رجوی را حل کند!

در سابقه این مدل حرکت های فرقه رجوی ما شاهد بودیم که برخی افراد سابقا به هر دلیلی با فرقه رجوی هماهنگی هایی داشتند، حال یا در جلسه ای از جلسات فرقه رجوی با گرفتن پول های کلان شرکت چند دقیقه ای داشتند و یا اینکه تحت دروغ ها و مزخرفات انحرافی فرقه قرار گرفته بودند و در مقطعی از آنان حمایت به عمل آوردند و بعدها رفتند دنبال کارشان.

نمونه خدمت شما عرض کنم:

وقتی تونی بلر نخست وزیر سابق انگلستان به نخست وزیری این کشور انتخاب شد شاهد بودیم که مسعود رجوی چگونه در حال دستک زدن است و گویا که وی نیز از کابینه تونی بلر خواهد شد ! حالا چرا این گونه شده بود به خاطر اینکه تونی بلر در مقطعی یک ملاقاتی با رجوی داشته است، یعنی زمانی که وی به عنوان نماینده پارلمان انگلستان بود در یکی از ملاقات های مسعود رجوی حضور داشته است و این باعث شده بود که رجوی فکر کند با آمدن تونی بلر در راس حاکمیت انگلستان روابط بسیار خوبی با فرقه برقرار خواهد کرد ولی دیدیم که برعکس تصورات آنان گردید و در زمان تونی بلر هیچگاه حمایتی از رجوی انجام نگرفت که برعکس، قوانین سخت گیرانه ای جهت جلوگیری از فعالیت های تروریستی فرقه رجوی انجام گرفت.

مورد بعدی که شاهد آن بودیم انتخاب فرانسوا اولاند به عنوان رئیس جمهور فرانسه بود. به دنبال انتخاب وی برای ریاست جمهوری فرانسه موجی از خوشحالی در فرقه رجوی به راه افتاد. چرا ؟ چون که چند سال قبل مریم رجوی در یکی از ملاقات هایش با برخی از نمایندگان پارلمان فرانسه با اولاند هم چند دقیقه ای دیدار داشت. حتی بعد از انتخاب اولاند عکس هایی که در آن زمان گرفته شده بود و اولاند را در کنار مریم رجوی نشان می داد در اردوگاه اشرف در ابعاد زیاد چاپ کرده و به همه دادند. آن قدر تبلیغات رجوی در این زمینه زیاد بود که همه فکر می کردند یکی از اولویت های فرانسوا اولاند دیدار با مریم رجوی در کاخ الیزه خواهد بود.

اما نه تنها هیچگاه در ریاست جمهوری اولاند این اتفاق نیفتاد بلکه قوانین سخت گیرانه ای نیز در رابطه با تحرکات گروه رجوی در فرانسه اتخاذ گردید که باعث تناقضات عجیب و غریبی گشته بود. در اردوگاه اشرف همگان می گفتند پس آن همه تبلیغات و هیاهو برای چه بود؟ این بابا که ضد رجوی عمل می کند!

یا بعد از انتخاب جان بولتون به عنوان مشاور امنیت ملی آمریکا که به لحاظ رده بندی مدیریت و  ریاست خیلی بالا محسوب می شد، لابی های رجوی تلاش کردند که از این موقعیت استفاده کرده و مریم رجوی را به آمریکا برده و در یکی از جلساتی که برگزار می کردند شرکت نماید. تمام تلاششان را کردند ولی نتوانستند این کار را انجام بدهند. گویی که این بولتون همان کسی نبود که تا قبل از انتخابش به عنوان مشاور امنیت ملی آمریکا هزاران دلار را از این فرقه گرفته بود. خیلی تلاش در این زمینه انجام گرفت ولی رجوی نتوانست هدف خود را به کُرسی بنشاند و مریم رجوی را به آمریکا ببرد.

از این قَبیل نمونه ها بود که در این مجال فرصت آن نیست که به همه آنان اشاره گردد و بنده به مهمترین آنان اشاره کردم، بیشتر هدفم این بود که عرض کنم فرقه رجوی هرگز نتوانست که از فرصت هایی که فکر می کرد به نفع آنان به سرانجام خواهد رسید استفاده نماید زیرا کسانی که زمانی به هر دلیل از فرقه رجوی حمایت کرده بودند بعد از رسیدن به مقام و مسئولیت دیگر موظف نبودند که به دنبال مسائل و منافع فردی و گروهی خود باشند. البته فرقه رجوی عادت به مفت خوری و زندگی در شکاف ها را دارد و دوست داشت و دارد هر کسی که به مقام و مسئولیتی می رسد به نفع آنان عمل کند و محدودیت های حضور فرقه در اروپا و آمریکا را بردارد و یا محدودیت ها را کم رنگ نماید.

یادداشت از: محمد رحمانیان

انتهای پیام / فراق

لینک کوتاه : https://feraghnews.ir/?p=27122