پیوستن آلبانی به اتحادیه اروپا و چالشی بزرگ به نام فرقه رجوی

خبرها حاکی از آن است که مذاکرات کمیسیون اروپا برای الحاق آلبانی به اتحادیه اروپا همچنان در جریان است. آلبانی، به طور خاص در روند پیشرفت این مذاکرات مسائل جدی بسیاری دارد و این کشور برای تحقق انتظارات اتحادیه اروپا در زمینه مبارزه با جرم و فساد و همچنین ایجاد اصلاحات قضایی و سیاسی برای بهره مندی از پیوستن به اتحادیه اروپا تحت فشار می باشد.

دستگیری اخیر پنج مقام ارشد اداره مرزی و مهاجرت منطقه ای آلبانی به اتهام قاچاق انسان و کمک های غیرقانونی برای عبور از مرزها، پس از تحقیقات در مورد قاچاق غیرقانونی و سوء استفاده از اسناد مهاجران، عمق مشکلات آلبانی در این رابطه را نشان می دهد. همچنین هماهنگی سازمان سیا با مدیر کل پلیس ایالتی، آردی ولیو (ArdiVeliu) برای این دستگیری ها به ما یادآوری می کند که یکی از مشکلات آلبانی این بوده است که از هر طریق معنی دار به عنوان یک کشور عضو ناتو در زیر کنترل ایالات متحده ظاهر می گردد.

این دستگیری ها به صورت ناخواسته، اما از یک جنبه قابل توجه که به آسانی نادیده گرفته شده است، نفوذ ایالات متحده برای حضور مجاهدین خلق، یک گروه تروریستی ایرانی که به عنوان یک فرقه کنترل ذهن عمل می کند، را می رساند. مجاهدین خلق در آلبانی که توسط دولت ترامپ حمایت می شود ادعا می کند که با سازمان سیا پیوند دارد. دولت آلبانی اجازه آزادی عمل بی سابقه ای به مجاهدین خلق داده است. آزادی عملی که صدام حسین حامی سابق مجاهدین خلق هرگز به آنان اعطا نکرد. در واقع، میزان تحمل و تبانی با رفتارهای جنایتکارانه مجاهدین خلق، مانند یک شاخص برای میزان فساد نهادهای مختلف آلبانی عمل می کند.

در مورد دستگیری های پلیس، چندین عضو سابق مجاهدین خلق که در شهر تیرانا زندگی می کنند گفتند که آنها شگفت زده و البته آسوده خاطر شدند زیرا این ۵ پلیس همان پلیس هایی هستند که ما را مورد آزار و اذیت قرار داده اند و از دادن مجوز اقامت به ما و دادن حقوق اساسی ما خودداری می کنند. آنها یکی از ما را بازداشت کرده اند که تقریباً یک سال است او را بدون اتهام در حبس نگاه داشته اند. پلیس از طرف رهبران مجاهدین خلق این کار را انجام داده است. آنچه آشکار می شود این است که سازمان مجاهدین خلق از خدمات ناعادلانه ی پلیس برخوردار است و اعضای مجاهدین خلق هیچ وضعیت قانونی مشخصی در کشور ندارند. هیچ شناسنامه، مجوز کار یا مدارک مسافرتی وجود ندارد. آنها پناهنده نیستند، آنها افرادی ناآرام و غیر قابل اتکاء هستند که خارج از چهارچوب قانون زندگی می کنند.

از زمان ورود به آلبانی در سال ۲۰۱۶، حضور مجاهدین خلق حتی در بهترین حالت همیشه مشکل ساز بوده است – سازمان مجاهدین خلق در امور داخلی و خارجی این کشور دخالت کرده است – و در بدترین حالت خطر امنیتی جدی را به دنبال دارد. بررسی رفتار مجاهدین خلق، فساد عمیق را در هر نهاد آلبانی آشکار می کند.

نمونه های زیر طیف وسیعی از فعالیت های سازمان مجاهدین خلق در آلبانی را نشان نمی دهد که بی توجهی ساده به قوانین و هنجارهای جامعه میزبان، حتی سوء استفاده عمدی از نقاط ضعف در هر جنبه ای از کشور آلبانی از منطقه ای تا سطح ملی، را در بر می گیرد.

-حمایت معاون مبارزه با قاچاق کالا، دکتر الونا جبرئه Dr Elona Gjebrea از مریم رجوی را جلب نموده است، و این در حالی است که برده داری نوین مجاهدین خلق برای همه روشن شده است.

-آب آشامیدنی را از یک منطقه گردشگری مهم برای اردوگاه خود منحرف کرده است.

-در اولویت تأمین برق اردوگاه خود نسبت به ساکنان محلی قرار گرفته است.

-مردم محلی با دفن یکی از کشته شدگان گروه در یک گورستان که در حال حاضر تراکم بالایی دارد، عصبانی شدند.

-از معاینه پس از مرگ در مورد عضوی که در شرایط مشکوک درگذشت خودداری کرد.

-مصاحبه های رسانه ای آن خدابنده، که فاش ساخت مجاهدین خلق جوانان آلبانی را برای مقاصد خود به خدمت می گیرند، حذف شد.

-دو آکادمیسین ایرانی را به دروغ متهم کرد که تروریست هستند و از این امر به عنوان مدرک برای اخراج کارمندان دیپلماتیک سفارت ایران که آنان نیز از جانب مجاهدین خلق تروریست خوانده شدند استفاده کرد.

-یک اردوگاه فراقانونی تأسیس کرد تا اعضای خود را در وضعیت برده داری نوین نگه دارد.

-از برده ها برای اداره مزرعه ترول (نشستن پشت کامپیوتر و کار مستمر در فضای مجازی) علیه منافع ملی آلبانی استفاده می شد.

-در امر آزادی عمل رسانه ها دخالت کرد تا مقالات مطلوب گروه منتشر شوند و مقالات انتقادی سرکوب گردند.

-دسترسی به اردوگاه را ممنوع کرده و به روزنامه نگاران غربی که برای تهیه گزارش فعالیت در اردوگاه بسته در مانز نزدیک شده بودند مورد ضرب و شتم جسمی قرار دادند.

-سیاستمداران و شخصیت ها را با پرداخت مبالغ هنگفت برای شرکت در جلسات خود و تبلیغ دستور کار ضد ایرانی دعوت نمود و از کشور آلبانی به عنوان سکویی برای پیش برد خواسته تغییر رژیم ایران به صورت خشونت آمیز استفاده کرد.

-سازمان مجاهدین خلق در پاسخ به افشاگری های فعالیت های خود، منتقدین را به مأمور سرویس های اطلاعاتی ایران متهم می کند.

 – تهاجمات فرقه به منظور ترساندن اعضا و ایجاد تفرقه در صفوف یکپارچه منتقدین و منحرف کردن توجهات از فعالیت های غیرقانونی مجاهدین خلق. حتی شهروندان محترم و مشهور آلبانی نیز از کارزار توهین و ارعاب مجاهدین خلق مصون نیستند. روزنامه نگار آلبانی جرجی تاناسی Gjergji Thanasi هنوز پیگیر شکایت خود علیه عضو برجسته مجاهدین خلق بهزاد صفری است زیرا جلسه دادگاه پس از به میان آمدن بهانه های جنجالی به تعویق افتاد. فعال حقوق مدنی و مورخ اولسی یازچی Olsi Jazexhi و وکیل حقوقی میگنا بالا Migena Bala به دلیل تحقیقات و انتقاد از این فرقه توسط مجاهدین خلق مورد تهدید به خشونت قرار گرفته اند.

چه باید کرد؟

بدیهی است، اگر اتحادیه اروپا از آلبانی بعنوان یک کشور عضو استقبال کند، باید کاری انجام شود تا نفوذ مجاهدین خلق در آن کشور ریشه کن گردد. در دو سال گذشته، کشورهای عضو اتحادیه اروپا فعالیت های مجاهدین خلق در اروپا را به شدت محدود کرده اند. مریم رجوی، رهبر مجاهدین خلق، موظف شد تا از فرانسه خارج شود و مقر جدید وی در آلبانی می باشد. شکی نیست که اتحادیه اروپا در صورت ورود آلبانی، تحمل ورود دوباره گروه به خاک این اتحادیه را ندارد. اگر آلبانی آنها را با مدارک سفر به عنوان پناهندگان به رسمیت بشناسد دسترسی مستقیم به همه جای اتحادیه اروپا خواهند داشت.

وقت آن است که گروه را منحل کنیم

در سال ۲۰۰۳ هنگامی که صدام حسین از قدرت برکنار شد، خانواده های اعضای مجاهدین خلق که عزیزان خود را به مدت دو دهه ندیده بودند، سفر خطرناک به اردوگاه اشرف را برای برقراری ارتباط با عزیزانشان انجام دادند. این خانواده ها با کمک یک سازمان غیردولتی به نام انجمن نجات به هم پیوستند و بنیاد خانواده سحر برای کمک به اعضای محروم در عراق ایجاد شد. از آن زمان آنها به صدها نفر که از مجاهدین خلق خارج شده اند کمک کرده اند تا به خانواده های خود مجدداً وصل شوند، بازپروری گردند و به زندگی عادی برگردند. در آن زمان، سازمان مجاهدین خلق از عراق به آلبانی منتقل شد، اما هنوز هم در سال ۲۰۲۰، بسیاری از افراد بدون اطلاع از نحوه عملکرد آنها، در دام می افتند.

در ماه اوت سال ۲۰۱۷، یک مقام وزارت امور داخلی در تیرانا با نمایندگان این خانواده ها ملاقات کرد و قول کمک داد. نماینده ایران اینترلینک آن خدابنده، در دیدار از تیرانا، توضیح داد که خانواده ها چقدر برای حمایت و بازپروری و بازگشت اعضا به زندگی عادی بعد از ترک گروه مهم هستند.

از آن زمان مجاهدین خلق کمپینی را علیه خانواده های اعضای مجاهدین خلق که به آلبانی برای برقراری ارتباط با عزیزان خود مسافرت کرده یا می خواهند سفر کنند، با برچسب تروریستی و متهم کردن آنها به قصد کشتن بستگانشان، به راه انداخته اند تا اطمینان حاصل نمایند که خانواده ها دسترسی به ویزا نداشته باشند.

درخواست خانواده ها از نخست وزیر آلبانی

در ماه مه امسال، طوماری از جانب خانواده ها خطاب به نخست وزیر آلبانی به بیش از یازده هزار امضا رسید. برای مشکلات این خانواده ها همدردی زیادی وجود دارد که بسیاری از آنها پیر هستند و نا امید از ارتباط با عزیزان خود قبل از اینکه خیلی دیر شود می باشند. در این طومار از نخست وزیر آلبانی خواسته می شود تا به خانواده ها اجازه دهد با عزیزانشان در اردوگاه مجاهدین خلق تماس بگیرند. ده ها خانواده درخواست های شخصی داده و نامه های فردی نوشتند. هنوز راما پاسخی نداده است.

مریم رجوی، رهبر مجاهدین خلق، افتخار می کند که می تواند یک کنفرانس زوم zoom در آلبانی را در تاریخ ۱۷ ژوئیه ترتیب دهد تا بتواند سخنرانانی که معمولاً برای میتینگ سالانه دعوت می کند، با هزینه کمتر دعوت نماید. در ۱۶ ژوئیه، خانواده هایی از هر استان ایران که با زوم برای گفتگو ارتباط برقرار کرده اند پرسیدند: آیا رجوی خیلی می ترسد که ما با بمب به اردوگاه بیاییم، چرا او نمی تواند اجازه دهد عزیزان ما بتوانند با استفاده از زوم از راه دور با ما تماس بگیرند؟

اگر اتحادیه اروپا در مورد اجازه پیوستن آلبانی جدی باشد، مذاکره کنندگان از طرفین باید این موضوع را جدی بگیرند. همه گیری ویروس کرونا فرصتی عجیب اما واقعی برای برخورد با این مسئله به عنوان یک مسئله بشردوستانه به جای یک مسئله سیاسی یا تروریسم ارائه می دهد. اعضای مجاهدین خلق خلع سلاح می شوند، خانواده های اعضای نجات یافته آماده کمک هستند. باید از ادی راما در انجام این اقدام شجاعانه و تعیین کننده برای تأمین امنیت آینده کشور خود حمایت کرد.

نوشته:  آن سینگلتون و مسعود خدابنده

انتهای پیام / فراق