از ابتدای ورود هر نفر که نا آگاهانه به فرقه رجوی می پیوست و می خواستند دیگر هیچ سوالی دیگر از نفرات در مورد اینکه این همه مخارج از چه منابعی تامین می شود، گفته می شد که تمام هزینه و مخارج سازمان را همین خانواده ها تامین می کننند و به آن افتخار می کردند. نفراتی مانند ما که سالیان در اردوگاه های عراق اسیر بودیم و بعد به قول فرقه بعد از اینکه خودمان را از شر این فرقه نجات دادیم و زندگی آزاد را انتخاب کردیم هم خودمان و هم خانواده هایمان را مزدورخطاب کردند، در آن سالیان به مناسبت های مختلف مانند عید نوروز نفرات را صدا می زدند و می گفتند که برای خانواده هایتان نامه بنویسید و سازمان آنها را به خانواده می رساند. البته کلی هم در این موقیعت ها از خانواده ها کلاهبرداری کردند با ترفند اینکه الان فرزند شما مشکل دارد وگفته پول برایش بفرستید این کارها را کردند ولی هیچ وقت جوابی به دست کسی نرسید به جز خانواده های که در خارج بودند و می خواستند به نحوی فرزندان آنها را جذب کنند. به همین ها هم می گفتند خانواده خودی ها. به همین شیوه تعدادی از خانواده ها که فرزندانشان بعد از حمله اول آمریکا به عراق به کشورهای اروپایی یا آمریکا فرستاده بودند را به دلیل ریزشی که در فرقه به دلیل انقلاب مریم به وجود آمده بود از طریق همان خانواده ها که در درون فرقه بودند برای ملاقات و دیدار با پدر و مادر به عراق کشاندند. در اصل حیله جدیدی بود که همان خانواده ها فرزندانشان را به طوری که سرکرده فرقه توجیه کرده بود لباس رزم بپوشانند که در این نیرنگ جدید دو هدف را پیش ببرند. یکی این که به نفرات داخل مناسبات بگوید که نیروی جدید داخل ارتش آمده و در تبلیغات هم اسمش را گذاشتند ارتش آزادیبخش جوان شده، این نفرات همگی زیر ۱۸ سال بودند. در ابتدا بین این افراد با خانواده هایشان که اکثرا مسئولین بالای فرقه بودند به طور هفتگی دیدارهایی می گذاشتند که بعد از مدتی همین هم را ممنوع کردند. من خودم بارها شاهد بودم مادرانی را که ظهر همه خواب بودند به طریقی می آمدند تا فرزندانشان را ببینند البته مخفیانه یا اگر چیزی خریده بودند به طورمخفی به آنها بدهند. آن هم فقط به این دلیل که این بچه ها از فرقه جدا نشوند که آنها در مقابل مریم یا مسعود سرافکنده نشوند یا رده شان را نگیرند. از طرفی هم بچه هایی که از آن سوی آب آمده بودند از وضیعتی که با آن مواجه شده بودند ناراضی و منتظر فرصتی بودند تا از جهنمی که برایشان فراهم دیده شده رهایی یابند .
تا اینکه عراق توسط آمریکا اشغال و فرقه خلع سلاح شد. بعد که شرایط عراق عادی شد اینها به خاطر اینکه به عراقی ها و آمریکایی ها بگویند که ما در بین ایرانی ها در داخل هوادار داریم با همان شیوه که از قبل بدون اینکه نفرات خبرداشته باشند با خانواده ها تماس می گرفتند که بچه های شما به کمک شما نیاز دارند و به دیدار آنها بیایید (البته خانواده های خودشان) چون این خبر در داخل هم انتشار پیدا کرد و خانواده های دیگر هم متوجه شدند به عراق جهت دیدار فرزندان یا عزیزانشان می آمدند که فرقه وقتی با موج خانواده های که فقط جهت رهایی عزیزانشان به آنجا مراجعه کردند برای هر نفر سه تا از کسانی که خودشان انتخاب کرده بودند به عنوان پذیرایی گذاشتند که البته فقط قصد بر این بود که بین افراد و خانواده صحبتی بر علیه فرقه زده نشود. اما با این وجود تعدادی از نفرات با خانواده ها فرقه را ترک کردند. وقتی که فرقه متوجه شد که به جای جلب نیرو نفرات قدیمی هم دارند می روند از دیدارخانواده ها ممانعت به عمل آوردکه از آن لحظه هم خانواده شد مزدور .
سران فرقه در بین نفرات می گفتند که اینها جاسوس ایران هستند و اگر اسامی شماها در بلندگوها گفته و یا خوانده می شود چیز بعیدی نیست چون اسامی همه را مزدوران سابق که به همه ما خیانت کردند به حکومت ایران داده اند. از طرف دیگر هم با برنامه ریزی از پیش تعیین شده نفرات را با متن های آماده شده که تهیه کرده بودند به مصاحبه علیه خانواده می کشاندند.
این نمایش که اعضا از آن بی خبر بودند همچنان ادامه داشت تا اینکه سران فرقه با کمک حامیان بین المللی همه را به آلبانی آورد. در آلبانی هم که خیلی از نفرات متوجه شدند که از چاه به چاله انداخته شدند مسیر زندگی خودشان را تغییردادند. حال خانواده هایی که از عزیزانشان بی خبر بودند و هستند در این مدت در تلاش هستند که بتوانند فرزندانشان را از نزدیک ببینند چون نه در عراق هستند به قول فرقه که راه را برای آنها به سفارش ایران باز کنند و یا از مرز می توانند عبور کنند. تنها کاری که دارند انجام می دهند در خواست از ارگان های بین المللی و دولت آلبانی است که اجازه بدهد خانواده ها به آلبانی بیایند و دیداری با عزیزانشان که ۳۰ سال یا بیشتر تازه کنند.
ولی باز اینجا فرقه ضد خانواده با تبلیغات روزانه که اینها خانواده نیستند و برای کار تروریستی می خواهند به آلبانی بیایند سنگ اندازی و توطئه می کند. باید از این فرقه پرسید چه کسی تروریست است، خانواده یا شما که در لیست تروریستی تمام کشورها بودید .
به نوشته سایت نجات یافتگان از فرقه در آلبانی اگر به قول فرقه، خانواده ها تروریست هستند و برای ترور می خواهند به آلبانی بیایند مجامع بین المللی را هم در جریان بگذارید و با حضور آنها و پلیس و دولت در یک هتل این ملاقات ها انجام بگیرد تا اگرپشت پرده چیزی مخفی ندارند و همه خواستار ماندن در فرقه هستند! هم خانواده ها و هم ارگان های بین المللی در جریان قرار بگیرند و خود فرقه هم به اصطلاح خودشان انرژیشان فقط صرف سرنگونی! باشد نه اینکه تمام کارش علیه خانواده باشد .
یادداشت از: غلامعلی میرزایی
انتهای پیام
