فراق: اخیرا نخست وزیر آلبانی و مقامات این کشور با اشاره به ترور سردار ملی، شهید قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده آمریکا، از فعالیت های حکومت ایران به عنوان خطری علیه دنیای آزاد نام برده و به عنوان متحدی در کنار آمریکا سوگند یاد کرده اند.
این نوع اظهار نظر و به قولی بی گدار به آب زدن ها، پیش از آنکه نشان از جانبداری سران آلبانی از واقعیت های امروز دنیای سیاست داشته باشد بیشتر بیانگر عدم اطلاع آنان از ماهیت و سرشت بانیان و باعثان ترور و خشونت و حامیان گروه های تروریستی است چرا که اگر غیر از این بود بدون شک امروز شاهد جولان تروریست های دم و دستگاه رجوی در خاک آلبانی نبودیم.
چه به عنوان خانواده یکی از اسیران گرفتار شده در دستگاه مغز شویی رجوی و فراتر از آن به عنوان شهروندی ایرانی ، از نخست وزیر آلبانی می پرسم آیا خبر دارید فرقه رانده شده ای که سالهاست در سوراخ سمبه های خاک کشور شما خزیده اند دستشان به خون بیش از ۱۷ هزار ایرانی بی گناه آلوده است و از ترس و خشم ملت خود ، از کشورشان گریخته و پس از آوارگی چندین دهه به ناچار به کشور شما پناه برده اند؟
از نخست وزیر آلبانی و دیگر مقامات این کشور می پرسم آیا خبر دارید که بیشتر اعضای گروه رانده شده ای که به نام «مجاهدین خلق ایران!» به سرزمین شما پناه برده اند ، به طرق گوناگون پس از ربوده شدن یا اغفال شدن توسط دم و دستگاه رجوی ، به عضویت آن گروه در آمده و دهه هاست از خانواده و نزدیکان خود بی خبرند و اجازه ارتباط با دنیای آزاد و یا خانواده خود ندارد ، مبادا حقایق تلخ داخل فرقه به بیرون درز پیدا کند.
از مقامات دولت آلبانی می پرسم آیا این گروهی که خود را مجاهد خلق می نامد در دوران هشت سال جنگ که عراق آن را به ایران تحمیل کرد ، می دانید دوشادوش دشمن بر علیه ملت ایران جنگید؟
خوب است مقامات آلبانی به جای آنکه ندای اعلام ماندن در کنار آمریکایی ها برای مقابله با تروریسم سر دهند به این تناقض رفتاری خود پاسخ دهند که چرا از فرقه رجوی که یکی از بزرگترین گروه های تروریستی نه تنها ضد حکومتی که ضد بشری دنیا محسوب می شود جان پناه داده و از آنان حمایت کنند.
به عنوان یک شهروند ایرانی از جناب نخست وزیر آلبانی می خواهم به عنوان یک سیاستمدار از گروه رانده شده ای که سالهاست اجازه داده در خاک کشورش سکنی گزیده اند بپرسند رهبرشان کجاست و به چه علت سالهاست از حضور در مجامع و حتی در جمع نیرو های خود ندارد او که ادعا می کند مدافع خلق قهرمان است پس چرا این همه ترس و واهمه از آشکارشدن خود دارد، شاید هم هر روز و هر لحظه کابوس ۱۷ هزار ترور خلق قهرمان او را رها نمی کند.
امیدوارم مقامات آلبانی نخست به این سوالات و هزاران سوال مشابه دیگر پاسخ ایرانی ها پاسخ دهند سپس اعلام همدردی با کشور آمریکا و ادعای مقابله با تروریسم سردهند.
یادداشت از: محمدی – کردستان
انتهای پیام / فراق
