فرقه رجوی در کشورهای اروپایی حامیانی دارد که به واسطه آنها می تواند به فعالیت های ضد انسانی خود ادامه داده و دوام بیاورد. این خود یک موضوع حائز اهمیت است که در فرصت های بعدی به آن خواهیم پرداخت، اما در این نوشته من قصد دارم که خدمت شما یکی از حامیان این فرقه در منطقه «اورسورواز» را معرفی نمایم.
«ژان پییر بکه» شهردار شهر «اورسورواز» در حومه پاریس می باشد که از فعالیت های عناصر رجوی حمایت های شایانی به عمل می آورد و در واقع وی یکی از کار چرخانان فرقه رجوی در فرانسه به طور عام و در منطقه خودشان به طور خاص می باشد.
اما سوال اصلی این است که چطور شده که این فرد دلسوز عناصر و عوامل رجوی شده است، به ویژه سینه چاک مریم رجوی ؟
«ژان پییر بکه» خود را بسیار مدیون فرقه رجوی می داند زیرا وی برای شهردار شدن به پول زیاد جهت تبلیغات نیاز داشت و از این جهت وی مرهون فعالیت ها و حمایت های مالی و انسانی فرقه رجوی است. هم به لحاظ مالی او را حمایت می نمایند و هم به لحاظ کاری و فعالیت های لازم در زمینه انتخاباتی.
سوال بعدی این است که فرقه رجوی چرا این همه هزینه می کند که «پییربکه» شهردار اورسورواز بشود ؟ خب این به نظرم سوال مهمی است که می خواهیم به نتیجه این بحث برسیم. فرقه رجوی برای ماندگاری خودش در این کشور و به طور خاص در منطقه اورسورواز نیاز به حمایت دارد ، حمایتی که کارساز باشد و بتواند به لحاظ اجتماعی و امنیتی از آنان در آن منطقه پشتیبانی نماید . طبعا بعد از آن همه حمایت فرقه رجوی از «پییربکه» ، وی خودش را مدیون رجوی خواهد دانست و باید که برای تشکر از بابت انتخاب شدن و رسیدن به مقام شهرداری از زحمات آنان قدردانی نماید.
اما سوال بعدی که پیش می آید این است که این آقای شهردار چه کارهایی می تواند انجام بدهد که موجبات خوشنودی خانم مریم رجوی و سایر سران فرقه رجوی را بدست بیاورد ؟
در قدم اول موضوع امنیت است. امنیت در هر زمان و در هر مکان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و قابل مذاکره نمی باشد ، بنابراین «پییربکه» می تواند این مسئله را تا حد زیادی برای آنان حل نماید و از پلیس بخواهد که حفاظت محل و مکان استقرار فرقه رجوی حفاظت ۲۴ ساعته به عمل بیاورد ، عملا این کار شده و در حال انجام میباشد .
در قدم بعد وی باید مسائل اداری و لجستیکی محل استقرار عناصر فرقه رجوی را حل نماید ( از هر لحاظ ، آب ، برق ، گاز ، مسائل اداری و غیره ) خارج از نوبت و البته به سرعت.
در قدم بعد او باید کار تبلیغاتی نیز انجام بدهد ، تبلیغات برای فرقه. هماهنگی با شهرداران سایر مناطق ، تشکیل جلسات و نمایشات در همین رابطه که فرقه را لانسه کرده و به افکار عمومی فرانسه طبق خواسته مریم رجوی بشناساند و خط سیاسی و اجتماعی فرقه رجوی را پیش ببرد . این کارها برای این است که هر چه بیشتر میخ ماندگاری فرقه رجوی در جامعه فرانسه بیشتر زده شده و به زمین فرو برود ، به خاطر اینکه مانع از تکرار حوادثی شبیه به سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ میلادی گردد که باعث دستگیری مریم رجوی و کسانی شد که در همین شهر (اورسورواز) مستقر بودند . باید خدمت شما عرض کنم که فرقه رجوی در این زمینه قدم های مثبتی برای خودش برداشته است و توانسته که به آن اهداف بسیار نزدیک گردد.
دوستان ، قطعا حجم کارهایی که « بکه» باید انجام بدهد خیلی زیاد است ، باید برای کارهایی که فرقه می خواهد زیاد کار کند ، بنابراین در اینجا دو موضوع وجود دارد؛ یکی هزینه های این کارها که خیلی زیاد است و دیگری نیروی انسانی این کارها . دقیقا مشابه همان کارهایی است که فرقه برای خود « بکه» کرده است . اما هزینه ها را این بار نیز فرقه رجوی می دهد زیرا از عهده شهردار خارج است . شهردار نیز خستگی این ها را به جان می خرد زیرا تا چشم به هم بزند دوره اش تمام شده و باز باید تبلیغات را از سر بگیرد که مجددا سر و کله فرقه پیدا شده و مشکلات «بکه» را حل می نماید .
این موضوعاتی که خدمت شما عرض کردم حدود هجده سال است که ادامه دارد . فقط حدود هشت سال پیش بر اثر کم کاری های فرقه رجوی «بکه» در انتخابات باخت و به یکی دیگر واگذار نمود . خانم «ایزابل مزی یر» به جای او آمد و حلقه را بر فرقه تنگ کرده و خواهان خروج فرقه از اورسورواز شد .
سران فرقه فهمیدند که با بد کسی طرف شده اند . به هر کلکی بود دوره آن خانم شهردار را سپری کرده ولی از خجالت وی در آمده و با صرف پول های کلان و کار بسیار توانستند مجدد«بکه» را سر کار بیاورند.
این داستان کماکان ادامه دارد و «ژان پییر بکه» شهردار است و در خدمت مسائل روز فرقه رجوی قرار دارند و نوکری ایشان را انجام می دهند.
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام
