در حالی که فرقه تروریستی رجوی بعد از به شهادت رساندن محمدعلی رجایی تصور می کرد، جمهوری اسلامی ایران را دچار بی ثباتی کرده است، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به فاصله یک ماه بعد از جنایت این سازمان در ۱۰مهرماه ۱۳۶۰ نشان داد که تمام تصورات آن ها درخصوص امکان ضربه زدن به نظام بر پایه توهمات بوده است. با این حال منافقین به جای عبرت گرفتن از این اشتباهات همچنان بر ادامه آن ها تاکید داشتند به طوری که تلاش کردند تا با حمله مسلحانه به برخی از حوزه های رایگیری از مشارکت گسترده مردم در این انتخابات جلوگیری کنند. هر چند مشارکت مردم در این انتخابات و برگزیده شدن رئیس جمهور منتخب با ۹۵درصد آرا نشان دهنده مبانی غلط محاسبات منافقین است با این حال این سوال به وجود می آید چه مسئله ای عامل چنین اقدامات مذبوحانه این فرقه ترویستی بوده است؟
برای بررسی این مسئله باید به نگرش سازمان منافقین به بنیان های جمهوری اسلامی در سال های نخست انقلاب اشاره کرد. فرقه در تحلیل هایی خود به اعضا مدعی بود که حکومت اسلامی فاقد بنیان های مردمی قوی است و همین مسئله سرنگونی این حکومت را آسان می کند. به عقیده منافقین، این سازمان به دلیل فقدان پایگاه اجتماعی توسط جمهوری اسلامی می تواند با در پیش گرفتن استراتژی هایی مانند تظاهرات های مسلحانه و ترور مسئولان بسترهای سقوط نظام را فراهم کند. براساس این تحلیل بیشتر مردم نسبت به حکومت منتقد و یا اینکه بی تفاوت هستند. از این رو با ایجاد جرقه ای می توان صدها هزارنفر را روانه خیابان ها کرده و حکومت را سرنگون کرد. اما ریشه این تحلیل اشتباه منافقین چه بود؟ بیشتر رهبران فرقه در آن زمان دانش آموختگان رشته های مهندسی بودند از این رو بدون شناخت از جامعه ایران و پی بردن به عمق محبوبیت امام، تصور می کردند که می توانند با مهندسی کردن فضای اجتماعی اهداف خود را محقق کنند. با این حال آنچه که بیش از تحصیل در رشته های مهندسی سبب اشتباهات محاسباتی منافقین شد، خط فکری التقاطی آن ها بود. براساس آموزه التقاطی منافقین که برگرفته از اندیشه های کمونیستی بود، سازمان تصور می کرد که جامعه ایران را براساس الگوهای خطی و روش های مبازارتی ارایه شده در کتاب های«مائو»، « لنین»، «مارکس» و «چه گوارا» می تواند تحت تاثیر قرار دهد. همین الگوهای اشتباه علاوه بر اینکه آن ها را به این نتیجه رسانده بود که جمهوری اسلامی فاقد پایگاه مردمی است، باعث شد تا آن ها بدون شناخت از وضعیت کشور بر مبنای الگوهای مارکسیستی روشی هایی مانند شورش های شهری و یا ترور را برای مقابله با نظام اسلامی انتخاب کنند. همین محاسبات اشتباه ضربه پذیری آن ها که ریشه اجتماعی نیز نداشتند، دو چندان کرد به طوری که جمهوری اسلامی توانست با کمک های مردمی بعد از مدتی بسیاری از خانه های تیمی سازمان را شناسایی و عملیات های آن ها را خنثی کند. براین اساس فرقه رجوی که از سی خرداد ۱۳۶۰با ارایه تحلیل های متوهمانه سعی می کرد که به اعضای خود نشان دهد، جمهوری اسلامی در حال سقوط است، در روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری با حضور گسترده مردم در عمل شاهد بی پایگی تمام تحلیل هایش بود. شرکت گسترده مردم در انتخابات دور سوم ریاست جمهوری و هویدا شدن اقبال آن ها به یکی از نزدیکترین یاران امام خط بطلانی بر تمام این تحلیل های سازمان تروریستی بود. از این رو منافقین سعی کردند تا با انجام عملیات های ترور و خرابکاری در روز رای گیری، از شهروندان عادی به دلیل حمایتشان از نظام اسلامی انتقام بگیرند.
یادداشت از: دکتر سیدمحسن موسوی‌زاده
انتهای پیام / بنیاد هابیلیان
