امروز فردای دیروز است، دیروزی که انقلاب اسلامی ایران جشن چهلمین سالگرد انقلاب خود را به همراه ملت قهرمان و همیشه در صحنه به نمایش جهانیان گذاشت.هزاران خبرنگار ایرانی و خارجی، تمامی لحظات پرشور حضور مردم ایران را در میدان عشق به وطن و رهبر و شهدا به جهانیان مخابره می کردند.
دیروز ۲۲ بهمن ماه ۱۳۹۷ بود ، روزی بود که ملت قهرمان و با ایمان ، تمامی نقشه های شوم دشمنان ایران را زیر پای خود نقش زمین کردند، ملتی که چهل سال خیانت و جنایت دشمنان را با صبوریت تمام تحمل کردند، ملتی که فرزندان قهرمان و دلیر خود را هشت سال برای حفظ ناموس و خاک وطن به جبهه های جنگ حق علیه باطل فرستادند، ملتی که بعد از گذشت چهل سال همچنان پرشورتر از سال ۵۷ در صحنه مبارزه هستند. آری این ملت همان پدران و مادران و خواهرانی هستند که جان فرزندان خود را تقدیم انقلاب کردند وآمده بودند تا با خون فرزندان شهید خود عهدی دوباره ببندد که تا نفس در جان داریم حافظ خونت هستیم ای شهید.
اما در مقابل این ملت بزرگ دشمنانی هم وجود دارند. دشمنانی همچون فرقه تروریستی رجوی که خود را ایرانی می خوانند ولی از جنس شیطان هستند، شیطانی که هر لحظه به فکر نابودی وطن و هم وطن خود است.کارنامه این فرقه چهل سال خیانت، چهل سال جنایت، چهل سال فساد و وطن فروشی، چهل سال دروغ و فریب، چهل سال آشوب و اغتشاش، چهل سال آدم ربایی و چهل سال وطن فروشی به دشمنان ایران بوده است.
این اواخر جدا شده های فرقه رجوی در آلبانی اعلام نمودند که نفرات زیادی اعلام جدایی کردند ولی مریم قجر وعده داده تا روز ۲۲ بهمن ماه تحمل کنند، ما همگی به همراه جان بولتون عازم تهران هستیم و تصمیم داریم به کمک دولت مردان آمریکا ، اسرائیل و عربستان ، نظام ایران را سرنگون کنیم و خود برمستند حاکمیت تکیه بزنیم و هرکسی که در این مدت به ما وفا دار بوده حتما قدرت و صاحب منسبی خواهیم شد و اما اگر مسئله بر عکس شد شما خود آزاد هستید و تمامی دربها بعد از ۲۲ بهمن ماه باز خواهد شد.
دیروز همان ۲۲ بهمن ۹۷ بود که ملت ایران ، مریم و جان بولتون و تمامی دشمنان ایران را برای همیشه به زباله دان تاریخ سپردند و ثابت کردند که سرزمین ایران جولانگاه مگسان و کرکسان نیست.
دیروز ۲۲ بهمن ماه سال ۱۳۹۷ ، مصادف شد با تاریخ انقضای فرقه کثیف وملعون رجوی برای همیشه ، بعد از این تاریخ گواه تمامی جنایت های سرکرده فرقه و مظلومیت خانواده ها و اسیران آنها خواهد بود .
یادداشت از: ثریا عبداللهی
انتهای پیام / فراق