برای مخاطب نسل جوان وارد شدن به جزئیات عقاید و رفتارهای تشکیلاتی منافقین بسیار جذاب است تا کاملا درک کند که در این اروگاه جهنمی چه برسر جوانان فریب خورده این مملکت آمده است.
«ماجرای نیمروز ۲» جدیدترین ساخته کارگردان جوان و کاربلد سینما محمدحسین مهدویان بی شک از بهترین های سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر می باشد. این فیلم مانند سری اول آن یک تریلر سیاسی نفس گیر و جذاب است، با این تفاوت که نسبت به سری قبل با تأکید بر وجه ملودرام، داستان گوتر شده و با ورود به زندگی خصوصی شخصیت های داستان عواطف و احساسات تماشاگر را نیز درگیر می کند.
مهدویانکه ثابت کرده در بازسازی حوادث تاریخی و سیاسی ایران دستی بر آتش دارد، بعد از لاتاری دوباره به سراغ دهه ۶۰ و سازمان منافقین رفته است، «ماجرای نیمروز ۲: رد خون» هفت سال بعد از «ماجرای نیمروز ۱» است، از روزهای پایانی جنگ تحمیلی آغاز شده و بعد از قبول قطعنامه موشکافانه به سراغ عملیات مرصاد می رود.
شخصیت های اصلی ماجرای نیمروز ۱ در این قسمت هم حضور دارند؛ از کمال و صادق گرفته تا مسعود و عباس، کمال و صادق و مسعود همچنان به دنبال شناسایی و دستگیری منافقین هستند و ابراهیم و افشین نیز به آنها اضافه شده اند، اما عباس زریباف بعد از لو رفتن به عنوان عامل نفوذی حالا خودش با نام سازمانی برادر کریم یکی از بزرگان سازمان منافقین شده است. مانند قسمت اول کمال احساساتی و صادق عقلگرا و با سیاست کاراکترهایی هستند که درام در تضادهای شخصیتی و تقابل های این دو نفر شکل می گیرد و همچنان تندروی ها و متلک پرانی های کمال خنده بر لب مخاطب می آورد.
«ماجرای نیمروز ۲» در دل سازمان منافقین و اردوگاه اشرف روایت می شود. برای مخاطب نسل جوان وارد شدن به جزئیات عقاید و رفتارهای تشکیلاتی منافقین بسیار جذاب است تا کاملا درک کند که در این اروگاه جهنمی چه برسر جوانان فریب خورده این مملکت آمده است. مهدویان در اقدامی هوشمندانه با روایت داستان سیما (بهنوش طباطبایی) با نام سازمانی خواهر لیلا – خواهر کمال و همسر افشین- نگاه ویژه ای به زنان سازمان دارد. در حقیقت در سینمای ایران مخاطب برای اولین بار تا این حد آشکار و بی پرده با عقاید این گروهک تروریستی و زنان منافق آشنا می شود، زنانی چون زهره و سیما که برخلاف القائات سازمان نمی توانند حس مادری خود را فراموش کنند. سازمانی که با نام اسلام جوانان را فریب داده اما اعتقادی به ازدواج بر اساس اصول اسلامی ندارد و ازدواج را ابزاری سازمانی می داند تا زنان انرژی خود را آزاد کرده و بهتر در خدمت خواهر مریم باشند. سازمانی که با اسطوره ساختن از مریم رجوی و هم طراز نشان دادن او در تشکیلات سازمانی در کنار مسعود رجوی به دنبال برانگیخته کردن اندیشه های فمینیستی و بیدار کردن حس قدرت طلبی زنان است. صحنه های چون مسواک زدن جمعی زنان سازمان یا سکانس فاکت خوانی زنان از سکانس های جالب فیلم می باشد، آنجا که سیما به همراه دیگر زنان فاکت های تردیدشان را با صدای بلند می خوانند تا ذهن شان از هر تردیدی پاک شود، سکانس هایی که فضای رعب آور پادگان اشرف را برای مخاطب ملموس می کند.
«ماجرای نیمروز ۲» در نمایش خشونت و جنایات منافقین صریح تر و جسورانه تر عمل می کند؛ از نمایش حلق آویز کردن پاسدارها توسط منافین گرفته تا قتل عام مردم اسلام آباد و آتش زدن جنازه های آنها. سبک فیلمبرداری و موسیقی متن فیلم نیز در القای فضای ملتهب آن دوران بسیار تأثیرگذار است.
به نوشته تسنیم، گفتنی است پایان بندی«ماجرای نیمروز ۲» و« لاتاری» بسیار شبیه به یکدیگر و تأمل برانگیز است، در هر دو فیلم مخاطب از نظر احساسی از تصمیم و عمل شخصیت های فیلم خوشحال می شود ولی از نظر عقلانی و با بینش سیاسی و امنیتی به دیده تردید به آن می نگرد. در هر دو پای ناموس و عشق در میان می آید تا چه موسی باشی و چه کمال خود قاضی شده و حکم را اجرا کنی و اصل نادیده گرفتن احساسات در کار امنیتی را زیرپا بگذاری. موسی لاتاری در اقدامی انقلابی حکم قصاص را اجرا می کند و کمال ردّخون با چشمانی گریان از خون خواهر می گذرد و با نادیده گرفتن سابقه مبارزاتی خود وابستگی فامیلی را به همه باورهای انقلابی اش ترجیح می دهد. کاش کمال حداقل خواهرش را معرفی می کرد تا به عنوان تواب در شناسایی منافقین از او استفاده شود.
برای مخاطب مشخص نمی شود که آیا سیما از ابتدا و در دوران دانشگاه عضو سازمان شده یا بعد از اسیر شدن در جبهه برای فرار از دست بعثی ها به سازمان پناه آورده است؟ در واقع سیما خائن است یا فریب خورده؟ اگر فیلمساز تکلیف مخاطب با سیما را مشخص می کرد شاید سکانس پایانی توجیه بهتری داشت.
از پایان بندی فیلم که بگذریم «ماجرای نیمروز ۲» در نمایش چهره واقعی و عریان تر از جنایات و سبعیت سازمان منافقین گامی روبه جلو محسوب می شود اما از لحاظ نشان دادن قدرت تیم اطلاعاتی کشور به نسبت سری اول ضعیف تر است.
نفیسه ترابنده
انتهای پیام
