چندی پیش در اخبار داشتیم که رئیس جمهور آمریکا در پیامی گفت: نیروهای امریکایی را از سوریه خارج خواهد کرد. این پیام شاید بر خلاف تمامی تحلیل ها و محاسباتی بود که خیلی از تحلیلگران به آن اعتقاد داشتند. این حرف آنقدر شوکه کننده بود که حتی نزدیکان ترامپ ناگزیر از خودشان واکنش نشان دادند به طوریکه حتی سگ وحشی آمریکا یعنی وزیر دفاع آن کشور، مجبور به استعفا شد و گفت برای اینکه رئیس جمهور بتواند خط و خطوط خودش را بهتر پیش ببرد بهتر است که کسی وزیر دفاع باشد که با افکار او هماهنگی بیشتری داشته باشد.
اما این وسط جان بولتون که برای پیشبرد اهداف ضد ایرانی خود به منطقه سفر کرده بود و دنبال این بود که دیگر کشورهای منطقه را علیه ایران با خود هم پیمان کند، در اظهاراتی گفته بود که ما قصد بیرون کشیدن نیروها را از سوریه نداریم و تا زمانی که نیاز باشد در این کشور می مانیم. که بلافاصله سخنگوی پنتاگون موضعگیری کرد و با یک تو دهنی به ایشان تصریح کرد که ما یعنی وزرات دفاع آمریکا از بولتون دستور نمی گیریم و طبق برنامه نیروها از سوریه بیرون کشیده خواهند شد.
اینکه پشت این تصمیم ناگهانی ترامپ چه چیزی نهفته است جای بحث مفصل تری دارد اما چیزی که بنظر می رسد این است که رئیس جمهور تاجر مسلک آمریکا ترجیح می دهد از اکنون برای انتخابات دور بعدی ریاست جمهوری خودش را آماده کند و به دنبال یکسری اقداماتی است که بیشتر جنبه تبلیغی و نمایشی دارد.
اما این وسط یار و دوست صمیمی مریم رجوی یعنی بولتون حسابی تو دهنی خورد و ثابت شد آن قدر هم که گفته می شد، در تصمیمات آمریکا تعیین کننده نیست. پشت پرده تمامی تصمیمات بزرگی که ابرقدرتها میگیرند، قطعا اتاق فکرهایی هست که شاید هیچکس جز افرادی معین و محدود، از آنها آگاهی ندارند. اما چیزی که مسلم است این است که دوران یکه تازی آمریکا لااقل در منطقه خاورمیانه تمام شده است. آنها دیگر حتی مانند دوران جنگ افغانستان وعراق نمی توانند به کشوری لشکر کشی کنند و حرفشان را در آن کشور دیکته نمایند. بهای سنگین جنگ عراق و افغانستان ضربه سختی به پیکره اقتصادی آمریکا وارد کرده است که قطعا شرایط را به گونه ای نخواهد کرد که بتوانند دست به عمل نظامی دیگری بزنند.
جان بولتون هم که دار و دسته رجوی را همچون عابر بانکی پر پول دیده است، به دنبال دوشیدن آنهاست. چند کلام برای خوشی دل مریم حرف می زند و بسته پر از پول را در پاکتی درب بسته تحویل می گیرد و این است عاقبت گروهی که راه شان را از مردم کشورشان جدا کرده اند. نه در غربت جایی دارند و نه در داخل عاقبتی.
الف عباسی
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز فارس
