دار ودسته رجوی که داعیه دار مبارزه و تلاش برای آزادی خلق بوده اند، هیچ گاه از موج سواری بر روی جریان های سیاسی و اجتماعی غافل نبوده اند و می توان گفت این کار مهمترین استراتژی آنان برای مبارزه در راه آزادی خیالی شان است. یکی از این جریان ها فمنیسم یا همان برابری حقوق زن و مرد می باشد.
اصلا فمنیسم چیست و از چه زمانی به ادبیات اجتماعی و سیاسی جهان راه پیدا کرد؟ برای پاسخ به این سوال به صفحه ۲۲ از جلد سوم کتاب روایت تفکر، فرهنگ و تمدن با عنوان «من به قدرت رسید» مراجعه می کنیم.(لازم به ذکر است این کتاب به صورت مختصر به بیان تاریخ تمدن پرداخته و از منابع مهمی مانند تاریخ تمدن ویل دورانت استفاده کرده است)
«برای اولین بار شعار آزادی و تساوی حقوق زن و مرد در دوره رنسانس شنیده شد. تا قبل از آن هیچ وقت زنان فکر نمی کردند که از حقوق کمتری نسبت به مردان برخوردارند یا آزادی ندارند. شاید دلیل این موضوع آن بود که در جوامع دین مدار نقش زن و مرد به تناسب توانایی های روحی و جسمی تعیین شده بود و مخصوصا زنان با توجه به سختی کارهای اقتصادی از این امور معاف شده و وظایف مهم تر، سنگین تر ولی متناسب تری از نظر جسمی و روحی به آنها سپرده شده بود. اما با تغییر نگرش زنان و رواج این اندیشه که باید مثل مردان بشوند، و از طرفی نیاز به نیروی کار بیشتر در کارگاه ها و کارخانه های کوچک، کارخانه دارها را در استفاده از نیروی ارزان تر و بیشتر جدی نمود. لذا این تغییر در نگاه زنان بیشتر حاصل نیازسازی فرهنگی صاحبان کارخانه ها و غلبه اخلاق بورژوازی است تا تضییع واقعی حقوق آنها».
از آن پس حقوق بشر و فمنیسم موضوعات مورد مناقشه ای در محافل اجتماعی و سیاسی جهان بوده اند و ازقضا ! یکی از بهانه های بسیار مهم آمریکا، کشورهای غربی و محافل بین المللی برای فشار بر جمهوری اسلامی بوده اند.
قطعا مسعود رجوی از انتخاب مریم به عنوان مسئول اول سازمان و رئیس جمهور دموکراتیک اسلامی ایران و در پی آن بها دادن بیشتر به زنان در سازمان و تشکیل شورای رهبری متشکل از زنان، اهداف گوناگونی را دنبال می کرده است که به عنوان نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– جلب همراهی و حمایت گروه های حقوق بشری مخالف جمهوری اسلامی در داخل ایران
– به دست آوردن توان چانه زنی سیاسی و پیگیری مطالبات اجتماعی از جمهوری اسلامی از طریق محافل بین المللی
– جا دادن خود در بین دولت ها و گروههایی که با تکیه بر جریان های اجتماعی در حال مبارزه با جمهوری اسلامی هستند
– جذب حمایتهای مالی دولت ها و گروههای طرفدار جریان مذکور در سرتاسر دنیا
– دنبال کردن طرح براندازی از لایه های اجتماعی و نه مبارزه سخت با یک دولت قدرتمند از لحاظ سیاسی، اقتصادی و نظامی
– جذب زنان به سازمان
همان طور که می بینیم و مورد اذعان همه جداشدگان از فرقه رجوی می باشد استفاده رجوی ها از جریان فمنیسم و بها دادن زیاد به زنان چیزی جز خیانت و سوء استفاده ابزاری از آنان نبوده است و می توان گفت زنان ابزارهای بسیار مناسبی بوده اند تا مسعود از طریق آنان خط خائنانه خود را به پیش ببرد. به بردگی کشیدن جنسی زنان توسط مسعود رجوی نمونه کوچکی از این خیانت هاست.
در مقابل، در نگاه دینی و فرهنگی مردم ایران زنان بسیار ارزشمند بوده و جایگاهی همسان و بعضا بالاتر از مردان داشته و همواره مورد احترام بوده و هستند. تاکیدات دینی بر احترام به مادر و همسر از این دسته است. زنان نه تنها از حضور اجتماعی و دخالت در سرنوشت جامعه منع نشده اند بلکه بهره برداری از ظرفیت و توانایی بی پایان این بخش مهم از جامعه متصور است. البته این کار از طریق سپردن کارهای سخت به مانند مردان به ایشان صورت نمی گیرد بلکه از طریق سپردن نقش های اجتماعی بسیار مهمی که تنها و تنها از زنان برمی آید صورت پذیر است.
انتهای پیام / انجمن نجات کرمان
