آمریکایی ها امروز در اتاق جنگ اقتصادی فقط یک شعار دارند؛ «فشار از بیرون، فشار از درون»!
ترامپ در حالی که بر طبل مذاکره بدون قید و شرط می کوبد، اما همچنان در رؤیای براندازی نظام در راهبرد کلان فشار از بیرون و شورش از درون، سیر و سلوک می کند.
بر اساس یک برنامه ریزی دقیق از نیمه مرداد امسال تا ۱۳ آبان همین سال یک سری تحریم های جدید آمریکا علیه ملت ایران عملیاتی می شود که عمدتاً مالی و پولی است. آنها بر اساس محاسبات خود این ضربه را یک ضربه جانکاه به اقتصاد کشور ما می دانند و بر این فشار تحریمی اصرار دارند. آمریکایی ها فکر می کنند بر اساس این فشار چند شکاف را در داخل فعال کنند؛
۱- شکاف بین نخبگان و بروز حاکمیت دوگانه
۲- شکاف بین دولت و ملت.
بر این ممشا، ناآرامی های دی ماه گذشته را کلید زدند اما چیزی از آن دستگیرشان نشد و هیچ شکافی فعال نشد. گفتند مرداد ماه سورپرایز داریم. سورپرایز آنها در پنج شنبه گذشته هم آن قدر مسخره و کم مایه بود که حتی نتوانست آنها را راضی کند. جمع جبری کسانی که در چند شهر با کارگردانی منافقین و سلطنت طلب ها به خیابان ها آمدند کمتر از پنج هزار نفر هم نبود!
آمریکایی ها بر اساس گزارش منافقین فکر می کنند، ایران یک انبار باروت است که با کبریت منافقین منفجر می شود. اما در عمل دیدند منافقین سر آنها کلاه گذاشتند، نه کبریتی در کار است و نه انبار باروتی. مردم مطالبات خود را دارند و هیچ نسبتی بین مطالبات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم با کارکرد شورشی منافقین وجود ندارد.
گونه شناسی شعارهای ساختارشکنانه در چند تجمع اعتراض آمیز نشان می دهد آمریکایی ها و سرویس های امنیتی انگلیس و موساد که در این تجمعات نقش کاتالیزور را بازی می کنند، احمق تر از آن هستند که بتوانند رابطه بین مطالبات مردم و شعارهای بی ربط تجمعات اعتراضی را کشف کنند. فشاری که از بیرون می آید با توجه به شکست اجماع جهانی علیه ایران، توان لازم را ندارد و فشاری هم که از درون تولید می شود توان براندازی نظام را ندارد.
آمریکایی ها می خواهند میوه فشارها را در ۱۳ آبان امسال بچینند. قطعاً روز ۱۳ آبان امسال فریادهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر انگلیس و مرگ بر اسرائیل برای آنها گوشخراش تر خواهد بود. مردم پاسخ این فشارها را آن روز خواهند داد.
تدابیری که برای مقابله با تحریم ها در نشست های مشترک قوا اندیشیده شده، به سرعت نتایج خود را نشان خواهد داد. آمریکا باید بداند در ایران با یک دولت مستقر که مستظهر به پشتیبانی مردم و حمایت رهبری است، روبه‌روست. آمریکا باید بداند شرکای جهانی اش در این بدعهدی، همراه او نیستند و ننگ زدن زیر یک پیمان جهانی با امضای ۶ قدرت جهانی را نمی پذیرند.
انقلاب اسلامی در چهل سالگی خود با طراوت تر و با نشاط تر از همیشه در منطقه و جهان به زیست جهادی و انقلابی اش ادامه می دهد و سنگرهای کلیدی منطقه در دست مقاومت است و به زودی سرپنجه پر قدرت رزمندگان اسلام گلوی متجاوزین را خواهد فشرد. برگزاری مانور نظامی سپاه در تنگه هرمز، هفته گذشته پیام آور این مقاومت الهی بود.
بی ثبات سازی اقتصادی که امروز در دستور کار خزانه داری آمریکاست را با تدبیر مسئولین پشت سر خواهیم گذاشت. آمریکا باید فکری برای
بی ثباتی منطقه و حفظ امنیت رژیم صهیونیستی کند. اولی راه حل دارد اما برای دومی راه حلی متصور نیست به ویژه آنکه همه راه های گفت‌وگو بسته است و هیچ تلفن قرمزی هم در این وسط برقرار نیست.
آمریکا باید بداند با راهبرد «فشار از بیرون، شورش از درون»، باد در منطقه می کارد، اما طوفان درو خواهد کرد.
یادداشت از سید مسعود علوی
انتهای پیام
