قبل از اینکه مطلب را شروع کنم می خواهم به یک نکته اشاره کنم و آن هم اینکه برای من خیلی سخت است که این موضوعات را به صورت یک مقاله در بیاورم و بنویسم به این دلیل که خودم احساس می کنم که سطح آن به لحاظ مناسبات اجتماعی خیلی پایین است. اما باید بنویسم چون در مورد فرقه ای است که داعیه جامعه بی طبقه توحیدی دارد اما در مورد کوچکترین چیزها بین اعضای خودش تبعیض قائل می شود.
در فرقه رجوی همه افراد همیشه محتاج اولیه ترین نیازها هستند از پوشاک گرفته تا مواد غذایی و …
تا زمانی که در عراق بودیم همیشه بچه های مسئولین بهترین کفش ها و لباسهای ورزشی را می پوشیدند و ما هر وقت که مطرح می کردیم که ما هم به این لباسها نیاز داریم و به دلایل مختلف نمی توانیم از لباسها و یا کفشهای موجود که قابل استفاده نیستند استفاده کنیم جواب این بود که اولا قیاس نکنید و ثانیا اینکه الان دولت عراق ما را محاصره کرده و هر جنسی به صورت محدود وارد می شود و این چیزهایی که میبینید فقط تک مورد وارد شده و آن مسئولین هم با بودجه خودشان خریده اند.
حالا من نمی دانم که در این جامعه بی طبقه توحیدی که همه نفرات بایستی یک میزان پول دریافتی داشته باشند چگونه است که آن مسئول پول چند ماه دفترچه ما را خرج می کرد که برای بچه خودش یک لباس یا کفش و … خاص تهیه کند؟
در عراق این موضوع با توضیحاتی که می دادند کمی پذیرفته شده بود، هر چند که حسرت آن همیشه در دل می ماند .اما در آلبانی که نه دولت عراقی وجود داشت و نه محدودیت خرید و محاصره چرا؟ الان دیگر چرا برای همه نفرات اجناس مناسب تهیه نمی کنید و باز هم یک تعداد خاص باید از وسایل و لباسهای خاص استفاده کنند؟ مگر واقعا شما مشکل مالی دارید؟
چطور است ، شریف که باید به عنوان مسئول این فرقه حقوق برابر با همه نفرات داشته باشد کفشهای ۲۰۰ و ۳۰۰ یورویی به پا می کند اما من و دیگر اعضا باید کفش های ۱۰ و حداکثر ۲۰ یورویی و آن هم با هزار منت شما که برایمان تهیه کنید بپوشیم. بعد هم باید آنرا با پول سرانه خودمان حساب کنیم و شاید با پول ۲ ماه بشود یک لباس خیلی معمولی خرید.
میگوئید مریم رجوی رئیس جمهور است و باید شأن او حفظ شود. آیا این تفکر جامعه بی طبقه توحیدی است که او باید لباس های چند هزار یورویی بپوشد تا شأن او حفظ شود؟ مگر مریم رجوی رهبر یک جنبش انقلابی نیست؟ مگر او خودش را یک انقلابی نمی داند یا شاید سازمان کلا عوض شده و دیگر سازمان قبلی نیست؟
رهبر یک جنبش انقلابی با آنهمه ادعا اتفاقا باید ساده پوش ترین فرد باشد و نه پر زرق و برق ترین و گران ترین لباس ها را بپوشد .کلا مریم رجوی چه کسانی را می خواهد جذب کند؟ اگر قبله اش عوض شده و به سمت آمریکا سجده می کند قاعدتا باید چنین ریخت و پاش هایی هم داشته باشد.
چرا نفرات باید برای پیدا کردن یک شلوار که کمی شبیه به لباسهای روز باشد باید به بازارهای دست دوم و کهنه فروشی ها بروند و لباسهای مستعمل بخرند اما رهبران شما برندهای جهانی بر تن کنند؟
به راستی چرا؟ مگر شما مدعی جامعه بی طبقه نیستید؟ مگر شما نمی خواهید برابری را در جامعه ساری و جاری کنید؟ پس این بازیها در درون تشکیلات فرقه تان چیست؟ اگر صداقت داشتید حداقل یکی بودن حرفتان با عملتان را اول در درون تشکیلات خودتان اثبات می کردید و بعد شعارهای عامه پسند سر می دادید.
نوشته سعید داوودی
نجات یافته از فرقه رجوی در آلبانی
انتهای پیام
