تشکیلات زوار در رفته رجوی در آلبانی به طور مستمر مشغول به نقض حقوق بشر اعضای خود است.
این فرقه همه اعضای خود را به بیابانی خارج از شهر تیرانا برده و نام این زندان جدید را «اشرف ۳» گذاشته و برای توجیه این جابجایی اجباری که مصداق نقض حقوق بشر نیز هست در نشست های درونی خود، دولت آلبانی و کمیساریای عالی پناهندگی را علت این جابجایی معرفی کرده درصورتی که این جابجایی ربطی به دولت آلبانی یا کمیساریا ندارد.
با توجه با این که اکثر اعضای فرقه مسن و بیمارهستند از انواع بیماریهای جسمی در رنج اند و به لحاظ روحی هم تحت فشارهای مضاعف قرار دارند چرا سران فرقه علیرغم اینکه می دانند این جابجایی نقض آشکار حقوق بشر می باشد افراد را از دسترسی آسان به مراکز درمانی، پزشک، بیمارستان و دیگر امکاناتی که در نزدیکی شهر تیرانا برای اعضا در دسترس بود آنها را از همه امکانات انسانی محروم می کند.
باز همان داستان پادگان اشرف و زندان لیبرتی در عراق را با کپی و نسخه جدید با ورژن به روز شده در آلبانی دارند اجرا می کنند راستی چرا؟ تشکیلاتی که مدعیه همه انقلاب کرده و« زادگان ایدئولوژی مریم رهایی هستند» از چه چیز می ترسند؟ این همه بند و زندان برای چیست؟
چرا رهبران این فرقه حیات و بقای ننگین خود را در ایزوله سازی و انقباض هر چه بیشتر می بیننند. البته به طور کلی این از ماهیت ارتجاعی فرقه که با دنیای مدرن امروز هیچ سنخیتی نداشته و نداره و همینطور ضد بشری و فاشیستی فرقه می باشد کسی که با افراد خود چنین کند با دگران چه ها کند با احتناق سیستماتیک و دستگاه پلیسی، امنیتی اجازه نفس کشیدن از اعضای نگون بخت را سلب کرده اند.
علت این است که وقتی افراد فرقه از عراق به اورپا و کشور آلبانی آمدن با دنیای مدرن امروزی و واقعیت های آن آشنا شدن وقتی به گذشته مملو از شانتاژ و فریبکاری فرقه نگاه میک نند که عمرشان تلف شده از فرقه بیزار و جدا شده و ریزش می کنند. فرقه هم از همین ارتباط افرادش با دنیای آزاد وحشت دارد چون افراد آگاه می شوند و دیگه برای شانتاژهای خبری و وعده های دورغین وتبلیغات مسموم مریم قجر کسی تره خرد نمی کند .دیگر نشست های چندین روزه مریم و زهرا مریخی با انگیزه سازیهای کاذب و سوت و کف زدن های پوشالی برای پیروزیهای خیالی افاقه نمی کنه و جلوی ریزش ها رو با این دستگاه ارتجاعی خاص فرقه نمی شود گرفت چون ذات انسان حصارپذیر نیست و دیگر افراد فریب محتوای فاشیستی فرقه که حاضر به تغییر دیدگاه در رفتار نیست را نمی خورند.
علیرغم اینکه فرقه مشکلاتی برای جدا شده ها ایجاد کرده باز هم افراد فرار را بر ماندن در دنیای جهل و بی خبری در حصارهای تنگ و تاریک فرقه ترجیح داده و تن به برده داری مریم قجر نمی دهند فرقه هم از ریزش اعضا و افشاگریهای بعد از جدایی شدیدا به هراس افتاده و یکی از دلایل مهم ساخت زندان جدید و انتقال اجباری به اشرف ۳ همین موضوع است.
یکی دیگر از دلایل این جابجایی اجباری می تواند ترس و وحشت بسیار زیاد فرقه از خانواده های همین اعضا باشد. بالاخره آلبانی یک کشور اروپایی می باشد و خانواده های اسیران بعد از سالیان طولانی بی خبری از فرزندانشان خواهان ملاقات با عزیزان خود هستند. از آنجایی که این سازمان به هیچ کس پاسخگوی رفتارهای ضد انسانی خود نمی باشد و از طرفی از ملاقات خانوادگی در شهر تیرانا بسیار وحشت دارد قبل از آمدن خانواده ها تشکیلات در هم شکسته و نیم بند خود را به بیرون از شهر تیرانا منتقل کرده که درون شهر مردم آلبانی شاهد ماهیت فاشیستی و ضد بشری آن نباشند ولی زهی خیال باطل آلبانی دار فنا و مدفن تاریخی این فرقه خائن و مردم فریب می باشد و مردم آلبانی هم به ماهیت کثیف این فرقه پی برده و تا آزاد سازی همه اسیران فرقه از چنگال مریم رجوی چیزی نمانده به امید آزادی همه اسیرانی که در دام رجوی گرفتارند.
یادداشت از منوچهر عبدی
انتهای پیام