مجتبی میر میران شاعر و نویسنده جوانی که به فرقه رجوی پیوست اما سرانجام دردناکی داشت. مجتبی علاوه برسرایندگی در نشریه مجاهد کار می کرد و همچنین گویندگی رادیو و سردبیری اخبار تلویزیون فرقه رجوی را به عهده داشت.
مجتبی میر میران پس از انقلاب ایدئولوژیک و دستور طلاق های اجباری حاضر به طلاق همسر خود نشد و به مخالفت برخواست و به همین دلیل مدتی در زندان تحت برخورد بود و پس از آزادی فرمان قتل او به عنوان یک معترض به انقلاب ازجانب مسعود رجوی صادر گردید.
مجتبی میر میران حدود یک سال پس از انقلاب ایدئولوژیک به دلیل ناراحتی ومخالفت مدتی عزلت وگوشه گیری را انتخاب کرد وهمین فرصت باعث شد مسعود رجوی فرمان قتل اورا صادر کند و درهمین راستا جلادان فرقه به اتاق اورفتند ونامبرده را درکمال شرارت و بی رحمی حلق آویز نمودند.
گر چه در گزارش خاطرات اعضای سابق فرقه آمده است که از مجتبی کتابی به نام «قبیله سبزپوشان» منتشر شده ولیکن هیچ اثری ازاین کتاب موجود نیست.
بنا برخاطرات اعضای سابق، مسعود رجوی پس از حلق آویز کردن مجتبی دستور داد، هر اثری ازاین فعال ادبی وجود دارد برچیده ونابود شوند. به همین دلیل امروزه علیرغم گسترش وسائل ازتباط جمعی از جمله اینترنت کوچکترین اثری از اشعار و یا عکس این هنرمند مقتول وجود ندارد که این خود می تواند بهترین دلیل حلق آویز نمودن این فعال ادبی اسیر درچنگال خونین فرقه تبهکار رجوی باشد.
این شعرکوتاه و زیبا توسط یکی از دوستان نزدیک این شاعر مقتول به یادگار مانده است :
خشکی تا ناکجا
سروده مجتبی میرمیران :
آب هم دراین دفینه متروک،
تیره وتار است
گویی همه چشمه ها در شلاق گرم خورشید،
بادهان باز خشک شده اند
چه آسمانی دارد این حصار درحصار،
همه پرنده ها قهر کرده اند
ازچشم تاچشم آسمان،
سواره سکوت می تازد
ومن به دنبال غیبت ستاره ها،
همه جا را گشته ام
آه ای خورشید،
هنگام دوروگم شدن،
مراهم باخود ببر
دراین محدوده دلتنگ
جایی برای نفس کشیدن نیست
می نویسم وخط می زنم وپاره می کنم
من فراموش شده ترین
قلم بردست تاریخم
درود بی کرانم را نثار روح تمامی شیرمردان و شیرزنانی می کنم که مظلومانه در حصارهای رجوی، جان به جان آفرین تسلیم کردند . امیدوارم روزی برسد که رجوی ها به سزای اعمال ننگین شان برسند و انتقام خون های به ناحق ریخته شده همه دوستان سفرکرده ، گرفته شود .
یادداشت از فرید
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی
