شاید اگر این این مطالب را بنویسم فرقه رجوی در جواب بگوید که پول خودمان است و هر جور بخواهیم خرج می کنیم. ولی من یک عضو جدا شده از این فرقه هستم و سالیان طولانی در این فرقه بودم. من می گویم پس من هم حقی دارم چون سالیان از من سواستفاده سیاسی کردید.
من می گویم این خرجها که حداقل ۸۰ درصد آن برای رهبران فرقه است از خون و رنج جوانان ایرانی بوده و نه از جیب خودتان.
یک نمونه پول هایی که خرج عکس های مسعود و مریم می شود حتی وقتی به انبار م یرفتیم عکس این دو روی دیوار بود و هر کجا که فکرش را بکنید در بیرون و در داخل کمد هم بود. خوب ببینید این چقدر خرج بر می دارد. خرج هایی که برای عیش و نوش این ها خرج می شد، لباس های شیک می پوشیدند و با نمایندگان و سناتورهای آمریکایی عکس می گرفتند تا سران فرقه از آنها بهره سیاسی ببرنند. این هزینه ها به میلیونها دلار می رسید و می رسد که از خرج خوراک و درمان بچه ها می زدند و به حلقوم این جنگ طلبان آمریکایی می ریختند تا بتوانند از بابت آنها یک مدت دیگری تشکیلاتشان را سر پا نگه دارند.
پول هایی که برای عمل های غیر ضروری سران فرقه پرداخت می شد. با استخدام بهترین دکترها و عمل های مختلف حتی عمل زیبایی که انجام می گرفت و بی محابا هزینه می شد. البته از آن طرف زنان و مردانی بودند که اجازه نمی دادند برای مداوا بیرون بروند یا اگر هم می رفتند به بیمارستان دولتی می بردند تا هزینه نکنند که آن هم بی فایده بود.
اینها نمونه های کوچکی از خرجهایی است که دیده ایم که این سران فرقه برای خودشان کرده اند و این را بدانید که خرجهای کلان دیگری چه در عراق و چه در اروپا سران فرقه انجام داده اند که ما حتی نمیدانیم.
اینجا است که میگویم من هم حقی دارم و این را بدانید که حقم را از شما خواهم گرفت.
یادداشت از زینال شهیدی
انتهای پیام