به بهانه آخر مهر ماه گفتم نگاهی گذرا کنیم به بازی های سیمرغ به اصطلاح رهایی در فرقه تروریستی رجوی که همه ساله در تشکیلات وارفته و روحیه باخته و مسئله دار این فرقه برگزار می‌شود.
این بازی ها که در سال ۶۴ با طلاق و ازدو
اج مریم عضدانلو و اعلام همردیف مسئول اول ایشان تحت عنوان انقلاب کذایی مریم توسط رجوی استارت خورد در سال ۶۸ با راه اندازی طلاق های اجباری و اعلام مسئول اولی مریم عضدانلو به اوج رسید و بعدش هم با انتصاب ایشان به عنوان رئیس جمهور مادام العمر و اعلام بند ” ر ” به رسمیت شناخته شد. و به همین خاطر همه ساله به دستور شخص رجوی آخرین هفته مهر ماه به عنوان هفته سیمرغ در تشکیلات سازمان ابلاغ شده و به همین مناسبت یک سری بازی ها و جشن های اجباری برگزار می‌شود. از طرف مسعود و مریم هدایایی به نیروهای وارفته و روحیه باخته و مسئله دار داده می‌شود تا سرگرم شده و فکر جدایی از سر شان بپرد. من یادم هست که همه نیروهای فرقه موظف بودند که در این بازی ها و جشن های اجباری شرکت کنند و اگر کسی شرکت نمی کرد با برخورد تشکیلاتی می کردند. همچنین این خانم عضدانلو توسط رجوی دارای القابی نظیر: سیمرغ رهایی؛ مهر تابان؛ مریم پاک رهایی؛ سیمرغ رهایی ایران زمین و رئیس جمهور بر گزیده مقاومت! می باشد.
وی بعد از انتصابش تحت عنوان رئیس جمهور مادام العمر نامقاومت! از عراق تحت عنوان موشک استراتژیکی بند ”ر” به سوی خارج کشور پرانده شد. ولی بعد از مدتی عقب گرد کرده و به عراق برگشت و بعدش که صدام حسین سرنگون شد این به اصطلاح سیمرغ رهایی؛ نیروهای نگون بخت سازمان را زیر مهیب ترین بمباران ها در طول تاریخ جنگ ها رها کرده و تنها گذاشت و با حدود ۴۰۰ تن از مرغ های سوگلی اش بسوی فرانسه پرواز کرد . حال این سیمرغ به اصطلاح رهایی بدون ارتش مسلح و بدون حضور مسعود رجوی در باتلاق کمپ تیرانا گیر کرده است و سعی می کند با بازی هایی نظیر دعوت از سناتورهای آمریکایی و هم صدا با ترامپ و اسرائیل و شیوخ مرتجع عربستان با دمیدن بر طبل جنگ و تحریم و ضدیت با برجام ؛ فرجام بد خودش را ترمیم کند . البته از نظر بنده در شرایط اسف بار کنونی فرقه و نم کشیدن انقلاب کذایی مریم دیگر این گونه بازی ها و جشن های اجباری و تکراری نه تنها جواب نمی دهد بلکه برعکس فروپاشی کامل فرقه تروریستی رجوی را تسریع می کند.
یادداشت از علی جهانی
انتهای پیام
