• امروز : سه شنبه - ۶ آذر - ۱۴۰۳
  • برابر با : Tuesday - 26 November - 2024

خانواده هادی آلفته از سال ها بی قراری و حسرت دیدار می گویند

  • کد خبر : 10827
  • 25 سپتامبر 2017 - 9:50
 متعاقب دیدارهایی چند از منازل اعضای گرفتار در فرقه بدنام رجوی وانعکاس آن درسایت نجات و همچنین درجریان قرارگرفتن دفتر کمیساریا واقع درآلبانی و بواسطه دعوت مصرانه آقا فریبرز برآن شدم تا زودی انجام وظیفه کرده و به منظور دیدار نزدیک ازخانواده دردمند وچشم انتظار و فعال مرتبط با انجمن نجات گیلان ؛ راهی روستای خشک اسطلخ ازتوابع زیباکنارگیلان بشوم وازوضعیت این خانواده گیلک و رنجدیده ازظلم وجور رجویها با خبرشده وضمن تهیه گزارش گامی درخصوص رهایی دلبندشان ازاسارت رجویها برداشته باشم .

از لحظه تصمیم مبنی بر دیدارازاین خانواده ازوجد وخوشحالی که بگذریم ؛ استرس ودلشوره عجیبی هم داشتم . چراکه میدانستم جای پدرومادرهادی آلفته عضو اسیر رجوی درآلبانی خالی است ودیگر نمی توانم چهره های خندان ودرعین حال منتظرودردمنAlofteh Dad Ashrafد آنان را ببینم وبه گفتگوبنشینم وازبابت دوری وبیخبری ازجگرگوشه شان به آنان دلداری بدهم .
آنان درفواصل دوسال ازهم دردهه نود بی آنکه عزیزشان را مهربانانه درآغوش بفشارند باچشمانی منتظربدرود حیات گفتند وبه آرامش رسیدند.
دربدو دیدار ازنگاه صمیمانه ومهربانانه این خانواده برخوردار شدیم وشرمنده ازمهرومحبت وپذیرایی شان دست به آسمان دعا کردیم که انشاءالله سببی فراهم شود که درچشم اندازی نه چندان دور؛چشمان منتظرآنان به جمال گمشده شان روشن شود.

آقا فریبرزفرزند کوچک خانواده با یاد آوری خاطراتش ازپدرمرحوم گفتند ” والله من چهارساله بودم که برادرم هادی به نقل ازپدرم درعملیات مشترک صدام ورجوی درمنطقه مهران درخرداد ۱۳۶۷ به اسارت رجویها درآمد ومتاسفانه تاکنون با هدردادن عمروجوانی خود دراسارت رجوی باقی ماند. اسارت هادی برایمان خیلی پرهزینه بود آقای پوراحمد، من که چیزی از اخوی گلم به خاطرم نمیاد وطبق گفته پدرمرحومم انگاری دوماه ازخدمت سربازیش مانده بود که بیاد سرخونه وزندگیش.

عکس خاطره انگیزمرحوم علی آلفته درکنارفرزند اسیرش دراسارتگاه اشرف درسال ۱۳۸۳
بعد اسارت هادی پدرومادرم داغون شدن داغون . مادرم که پاک مریض شد طوریکه دردهه هشتاد نتوانست به اتفاق پدربه عراق برن وبتونن هادی را درآغوش بگیرن. درسته که بابا درهمان مقطع برای اولین وآخرین بارتونستن هادی را ساعاتی آنهم درکنترل رجویها ببینن ولی خودشان بارها می گفتن ایکاش نمی دیدمش چونکه خاطره یکباردیدنش وجدایی بعد آن آزارم میداد وبیتابم میکرد طوریکه همش کابوس میدیدم ونگرانم میکرد. این روند توزندگیمون ادامه داشت تا اینکه ازیکدهه پیشترارتباط مون با شما وانجمن نجات برقرارشد وشعله امید دردلمون برافروخته شد شاید که بتوانیم دراثرفعالیتهایمان خاصه مسافرت به عراق ناامن وتحصن درمقابل درب اسارتگاه اشرف موجبات دیدار و رهایی نازنین برادرم را فراهم کنیم . درآن فاصله پدرم با وجود کهولت سن وبیماری وبخاطراصراروتاکید خودشون سه باردیگربه عراق رفتند ولیکن دریغ ازدقایقی کوتاه دیداربا هادی . همش عذاب بود وسنگ اندازی وکارشکنی رجویها درامرتحقق یافتن دیدار. خب این مسایل برامون مشکل آفرین بود وتنش هایی درزندگی مون بوجود می آورد.

درپایان ملاقات ودیداربسیاردوستانه وخانوادگی حول راهکارهای موجود درجهت دیدارورهایی هادی آلفته صمیمانه تبادل نظرصورت گرفت .

 

انتهای پیام / انجمن نجات مرکز گیلان

لینک کوتاه : https://feraghnews.ir/?p=10827

نوشته های مشابه

24نوامبر
«عملیات مهندسی» بهانه‌ای برای انتقام‌گیری وحشتناک
بازخوانی یکی از فجیع‌ترین جنایات فرقه رجوی

«عملیات مهندسی» بهانه‌ای برای انتقام‌گیری وحشتناک

19نوامبر
ارتباطات اعضای مجاهدین در زندان شاه چگونه بود؟
برشی از خاطرات محمد محمدی (گرگانی)، زندانی زمان شاه

ارتباطات اعضای مجاهدین در زندان شاه چگونه بود؟