درد من، درد فراق است، خدایا کم نیست

اشکهایم بجز از فراق و غم و ماتم نیست

بر دل غم زده و بغض پر از فریادم

بجز آن لطف نگاه پدرم مرهم نیست

متاسفانه با خبر شدیم پدر رنجور و چشم انتظار حافظ نصرتی از اسیران فرقه رجوی، حسرت به دل چشم از این جهان خاکی فروبست.

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی فراق، رقیه افسر، همسر صبور آقای نصرتی در تماس با دفتر انجمن نجات استان اردبیل ضمن اعلام این خبر گفت: پدرِحافظ  در حالی ترک این دنیا کرد که بر لبش مدام نام فرزند خود را ذکر می کرد و در حسرت به آغوش کشیدن او بود.

وی اظهار داشت: پدر حافظ سالیان زیادی بود که در غم فراق فرزند در بستر افتاده بود و به غیر از عکس حافظ فرد دیگری را نمی شناخت.

این مادر فداکار نامه های متعددی به نهادهای بین المللی نوشته است و تاکنون پاسخی دریافت نکرده است. مادر دردمند و چشم به راه حافظ در سال ۱۳۸۲ همراه پسر دوم خود رافق نصرتی برای ملاقات فرزند اسیرش راهی قرارگاه اشرف شد و با هزاران مصیبت و نگرانی موفق گردید با حافظ فقط برای دقایقی کوتاه دیدار نماید.