منافقین، فرقه ای شکست خورده به شمار می رود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تصمیم گرفت راه خود را از مسیری که ملت ایران در پیش گرفته جدا کند و رو در روی مردمی قرار بگیرد که زمانی فلسفه وجودی خود را خدمت به آنها می دانست.
در سال های ابتدایی دهه ۶۰، منافقین به دستور سرکردگان خود که از سرویس های جاسوسی به ویژه سیا دستور می گرفتند، عملیات ترور و ربایش نیروهای انقلابی را آغاز کردند.
عناصر منافقین در دهه ۶۰، صدها نیروی سپاه پاسداران و کمیته های انقلاب اسلامی و مردم عادی را ربوده و در شکنجه گاههای خود، زیر شکنجه به شهادت رساندند.
عناصر این فرقه تروریستی طی حدود ۲ سال اقدام تروریستی در ایران، موجب شهادت بیش از ۱۷ هزار ایرانی شدند که شماری از آنها جزو مسؤولان ایرانی از جمله رییس جمهوری، نخست وزیر و رییس حزب جمهوری اسلامی و تعداد زیادی نیز مردم عادی بودند.
سرکرده فرقه تروریستی منافقین که به همراه ابوالحسن بنی صدر رییس جمهوری معزول ایران به فرانسه فرار کرده بود از همان جا هدایت ترورها در ایران را به عهده داشت؛ سال ۱۳۶۲ بود که فرقه تروریستی رجوی ضربات سختی از نیروهای سپاه پاسداران و دیگر نیروهای نظامی و امنیتی کشور خورد و عناصر باقی مانده این گروهک به سوی ترکیه و فرانسه فرار کردند.
در سال ۱۳۶۵ بود که سرکرده ملعون منافقین با هماهنگی سرویس جاسوسی خارجی فرانسه به آغوش صدام پناه برد و با انتقال شمار زیادی از عناصر منافقین به عراق و ایجاد پایگاه اشرف در این کشور عملا به عنوان مزدور صدام علیه مردم ایران اقدام کرد.
با بررسی سطحی اقدامات فرقه رجوی در دهه ۶۰ و پس از آن می بینیم عناصر این فرقه با قساوت تمام علیه مردم کشور خود اقدام کردند و با انجام ترورهای فجیع، جنایات فراوانی در ایران از خود برجای گذاشتند.
با نگاهی با تاریخ سراسر جنایت بارفرقه تروریستی منافقین و همچنین گروهک تروریستی تکفیری داعش به راحتی می توان گفت که این دو گروهک تروریستی دو روی یک سکه می باشند و یک هدف را دنبال می کنند و آنهم کشتار مردم مظلوم و بی دفاع است.
