به دنبال واکنش‌های متنوع رسانه‌ای و اجتماعی به پروژه فرهنگی «زانو زنندگان برابر ایران»، منافقین نیز مسعود رجوی را از گور برخاستند تا در پیامی عمق سوزش خود را از اتحاد و همبستگی ملت نشان دهند.
به گزارش فراق، میدان انقلاب تهران، جمعه شب میزبان اثر تازه‌ای شد که لحظه‌ای تاریخی را بازنمایی می‌ساخت؛ مجسمه «زانو زنندگان برابر ایران» و ۱۳ پرده تصویری همراه آن، که روایت مقاومت و ایستادگی ایران در برابر تجاوزگران را به میدان آوردند و واکنش‌های احساسی مردم را برانگیختند.
این اثر بازنمایی لحظه‌ای از تاریخ ایران ساسانی است، زمانی که والِرین، امپراتور روم، پس از شکست در برابر ایران، مجبور به زانو زدن شد. مجسمه و پرده‌های همراه آن که روایتگر سیزده بخش از تاریخ مقاومت ایران است، تصویری از ایستادگی تاریخی ملت ایران را به جهانیان نشان می‌دهد.
مراسم رونمایی از این پروژه فرهنگی که با حضور گسترده مردم از هر قشر و سلیقه‌ای برگزار شد، با همخوانی به یادماندنی ملت با ارکستر سمفونیک تهران قابی ماندگار در تاریخ ثبت کرد. بر اساس اعلام مسئولان، این مجسمه حدود بیست روز در میدان انقلاب خواهد ماند و سپس به میدان آزادی منتقل می‌شود تا در نقطه‌ای دیگر شهر نیز قابل مشاهده باشد.
اما منافقین، این درماندگان تاریخ، بر اساس شیوه همیشگی با انتشار پیامی به نام سرکرده در گور خود سعی کردند در ادبیاتی سخیفانه و با تاکتیک رسانه‌ای کانال انحرافی، توجه مخاطب را از این موضوع با طرح کردن موضوع‌هایی غیرمرتبط منحرف کنند.
منافقین همواره درصدد هستند تا ضمن برجسته سازی آراء و نظرهای سرکرده گورخواب خود مسعود رجوی و مریم قجر عضدانلو به عنوان سرکردگان تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق، ضمن تقویت قوای ذهنی و عملیاتی اعضا و هواداران، عملکرد تشکیلات را در اذهان عمومی به ویژه نسل جوان که از پیشینه عملکرد جریان نفاق در سال‌های نخستین انقلاب بی اطلاع است، تطهیر کرده و اعضا و رهبران سازمان را مبارزان ملی و غمخوار ملت جلوه دهند.
ماجرای زانو زدن «والرین»
در قرن سوم میلادی، والرین با ارتشی عظیم به ایران حمله کرد. امپراتوری روم در آن زمان در اوج قدرت خود بود و انتظار پیروزی آسان را داشت. اما سپاه ایران به فرماندهی شاپور اول، امپراتور ساسانی، توانست در نبردی سرنوشت‌ساز والرین و ارتشش را شکست دهد. امپراتوری که مرزهای جهان باستان را فتح کرده بود، در برابر شجاعت و استراتژی ایرانیان تسلیم شد و والرین به اسارت درآمد. این رخداد تاریخی در نقش‌برجسته‌ها و سنگ‌نوشته‌های شاپور ساسانی ثبت شده و قرن‌ها بعد به نمادی از اقتدار، استقلال و ایستادگی ملت ایران تبدیل شد.
البته واکنش‌های مردمی نسبت به این پروژه فرهنگی، هم در رسانه‌های مکتوب و هم در فضای مجازی، بسیارجالب بود و پاسخ دشمنان و بدخواهان ایران را به روشنی داد. بسیاری از رسانه‌ها و کاربران، این اثر را به عنوان نمادی از ایستادگی تاریخی ایران در برابر تجاوزگران و بازنمایی هویت ملی توصیف کردند.
در ادامه اظهارات تعدادی از برخی کاربران درباره این اتفاق آمده است:
این مجسمه و واکنش‌ها به آن نقطه شروع گفت‌وگوهایی درباره نحوه پیوند تاریخ، هویت و فضای شهری هستند. اثر، چه برای کسانی که حضوری آن را می‌بینند و چه برای افرادی که از طریق شبکه‌های اجتماعی با آن مواجه می‌شوند، فرصتی ایجاد می‌کند تا تاریخ و نمادهای ملی را در زندگی روزمره و فضای شهری تحلیل و بازاندیشی کنند.
انتهای پیام
