محمدرضا صدیق، عضو انجمن «آسیلا» که سال گذشته جدایی رسمی خود از فرقه رجوی را اعلام کرد با انتشار تصاویری از ساختمان های اسکان اولیه این فرقه در آلبانی نوشت:
«این تصویر برای خیلی از دوستان آشناست. ما وقتی از عراق به آلبانی آمدیم اینجا مستقر شدیم و تشکیلات سازمان مجاهدین از همان روز اول قوانین سنگینی برای ما گذاشت. بیشتر از نفرات، محل‌های پست نگهبانی گذاشت، طوری که من فکر می‌کردم از زندان «اشرف» عراق به یک زندان دیگر منتقل شدم. یکی از قوانین این بود که هیچ کس حق نداشت از ساعت چهار بعد ظهر خارج از محل باشد. اگر کسی هم نمی خواست صبح بیرون برود باید در شش جا با کلی منت امضاء می داد و در بهترین حالت سه نفر آویزانش بودند. تشکیلات سازمان مجاهدین می خواست با این کارهای عقب افتاده هوای تازه آزادی را از من بگیرد اما زهی خیال باطل که هوای آزاد و عشق به آزاد زیستن به من انگیزه رها کردن خودم از زنجیرهای تشکیلات مجاهدین را داد.
روزنی می‌جست در دیوار و در
تا به آزادی رسد بار دگر
هر چه بر جست تکاپو می فزود
راه بیرون رفتن از چاهش نبود
آن قدر کوبید بر دیوار سر
تا فرو افتاد خونین بال و پر
جان گرامی بود و آن نعمت لذیذ
لیک آزادی گرامی‌تر، عزیز»
انتهای پیام / فراق
