در پی تاسیس انجمن حمایت از ایرانیان ساکن آلبانی (آسیلا) توسط گروهی از اعضای جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق، حسن حیرانی یکی از اعضای هیئت موسسین و مدیر انجمن آسیلا در گفتگویی با تلویزیون اینترنتی «مردم. تی. وی» نکاتی را درباره علت و انگیزه‌های تاسیس این انجمن عنوان کرد، که برخی از آن ها بسیار جالب توجه هستند.
فارغ از اینکه هدف این انجمن برای پشتیبانی از ایرانیان ساکن آلبانی که عمدتا اعضای جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق هستند، بسیار ستودنی است، در خلال اظهارات حسن حیرانی مباحثی حول تشکیل این انجمن و حواشی و شرایطی که انگیزه او و دیگر جدا شده‌ها برای ایجاد این انجمن بود، مطرح شد که نکات عمیقی را درباره ماهیت ضد بشری سران مجاهدین خلق روشن می‌کند.
تهدید اعضای جدا شده
حسن حیرانی با اشاره به اینکه پلیس و دولت آلبانی برای تامین امنیت محل دفتر انجمن و امنیت جانی شخص وی، حساسیت‌های بسیاری به کار گرفته است عنوان کرد که سیزده دوربین در درون و بیرون ساختمان دفتر انجمن نصب شده است که به نهادهای امنیتی آلبانی متصل هستند و همه رفت و آمدهای شخص وی و دیگر افراد را زیر نظر دارند. در عین حال پلیس آلبانی او را ملزم کرده است که به تنهایی و به هنگام شب در ساختمان تردد نکند.
حیرانی علت این حساسیت ها را از قول پلیس آلبانی چنین نقل می‌کند: تشکیلات مجاهدین خلق که آلبانیایی‌ها آن را «مک» می‌نامند دائما گزارش‌هایی علیه حسن حیرانی به پلیس آلبانی ارائه می‌کنند که او را به اصطلاح به جاسوسی و خرابکاری متهم کنند. نکته آن که این گزارش‌ها چنان بی اعتبارند که پلیس آلبانی نه تنها آن ها را جدی نمی‌گیرد بلکه آن را تهدیدی برای امنیت جانی مدیر انجمن آسیلا تلقی می‌کند.
حیرانی شفافیت عملکرد انجمن آسیلا را با تشکیلات مجاهدین در کمپ اشرف سه مقایسه می‌کند که هیچ دوربین مدار بسته‌ای نمی‌تواند آنچه در درون حصارهای اشرف می‌گذرد را به دولت آلبانی گزارش کند. بنا به گفته‌های یک افسر پلیس آلبانی که برای سرکشی به کمپ اشرف رفته بوده است، سران تشکیلات دوربین‌های مدار بسته ای در دستشویی‌های اشرف سه نصب کرده‌اند که اعضای درون تشکیلات در خصوصی‌ترین لحظه‌های خود زیر نظر مسئولین تشکیلات باشند یا به زعم حیرانی به صورت پنهانی از گوشی همراه خود استفاده نکنند.
تهدید هویتی اعضای دربند
چنانچه می‌دانیم خبر صدور کارت شناسایی بیومتریک برای تمام ساکنان غیر آلبانیایی در کشور آلبانی خبری مهم و خوشایند بود. رسمی شدن هویت اعضای جدا شده و اعضای دربند مجاهدین خلق برای بهبود کیفیت زندگی شهروندی آن‌ها بسیار موثر خواهد بود. بنابر اظهارات حسن حیرانی در این گفتگو هیئت نماینده مجاهدین خلق در مراجعه به اداره مهاجرت آلبانی از گرفتن کارت بیومتریک امتناع کرده‌اند و حتی برای عدم صدور این کارت‌ها حاضر به پرداخت رشوه به مسئول مربوطه شده‌اند.
لازم به ذکر است که عدم داشتن کارت هویتی حتی موجب شد که تشکیلات نتواند اعضای به اصطلاح شاهد را برای دادگاه حمید نوری به سوئد ببرد و دادگاه مذبور در آلبانی برگزار شد. با این وجود بی‌هویتی اعضا و محصور شدن آن ها به حصارهای فرقه رجوی برای سران مجاهدین خلق بسی منافع بیشتری دارد.
ضدیت فرقه رجوی با ایران و ایرانی
حیرانی یکی از اهداف این انجمن را نزدیکی فرهنگی دو کشور ایران و آلبانی می‌داند و شناساندن فرهنگ و تمدن ایران به مردم آلبانی را از رسالت‌های خود می‌داند چرا که بشدت از تبلیغات پروپاگاندایی مجاهدین خلق درباره ایران و ایرانیان در میان شهروندان آلبانیایی دلگیر است. بنا به گفته‌های او، برخی از افراد آلبانیایی که با او تماس داشته‌اند چنان تحت تاثیر تبلیغات مجاهدین خلق بودند که باور نمی‌کردند در ایران خودرو تولید شود یا خودرو غربی وارد شود یا قطار زیرزمینی شهری وجود داشته باشد. او مفهوم «عقب مانده» را که درباره ایران در ذهن این افراد شکل گرفته را حاصل تبلیغات ضد ایرانی مجاهدین خلق می‌داند.
مجاهدین دشمن کوچکترین آزادی‌ها
حیرانی آزادی را مهمترین دستاورد فرد جدا شده از فرقه رجوی می‌داند. این آزادی در کوچکترین ابعاد برای فرد جدا شده لذت بخش است. او از یکی از روانشناسان شاغل در سازمان رمسا که پیش تر مسئول حمایت از اعضای جدا شده از مجاهدین بود و با کارشکنی سران تشکیلات برچیده شد، نقل قولی می‌کند. یکی از افراد پس از جدایی از تشکیلات از احساس خود در اولین شب پس از جدایی به این خانم روانشناس گفته بود: «شب اول از اینکه من بودم انتخاب می‌کردم که کدام کانال تلویزیون را ببینم یا فردا برای صبحانه انتخاب کنم تخم مرغ یا پنیر بخورم، غرق لذت بودم». چنان که حیرانی خود نیز تجربه کرده است «همه این انتخاب‌های کوچک پس از جدایی از فرقه تبدیل به لذت می‌شود.» و امروز انجمن آسیلا تلاش دارد این لذت زندگی روزمره را برای اعضای جدا شده از فرقه رجوی تسهیل کند.
خانواده های اعضا تهدیدی برای فرقه رجوی
با توجه به اینکه یکی از اهداف میان مدت انجمن آسیلا تسهیل رفت و آمد شهروندان ایرانی و آلبانیایی میان دو کشور است، احتمال فراهم شدن امکان سفر خانواده‌های اعضای مجاهدین خلق به آلبانی در چشم انداز این انجمن دیده می‌شود. حیرانی با اشاره به تجربه حضور خانواده‌ها در مقابل قرارگاه‌های مجاهدین خلق در عراق، ترس سران مجاهدین خلق از فراهم شدن چنین امکانی را کاملا قابل پیش بینی می‌داند. چنان که پیش از این عوامل مجاهدین خلق موفق شدند در سفر شخصی والدین حسن حیرانی به آلبانی اخلال ایجاد کنند، امیدوار است که تاسیس این انجمن امکان تکرار این گونه کارشکنی‌ها را برای مجاهدین خلق به صفر برساند.
شایان توجه است که حسن حیرانی به دلیل آنکه زبان انگلیسی را به خوبی صحبت می‌کند و به واسطه کافه‌اش در تیرانا روابط اجتماعی گسترده‌ای را در میان شهروندان آلبانیایی و فعالان اجتماعی و رسانه‌های آلبانی برای خود ایجاد کرده است و همین موضوع خشم تشکیلات از او و حجم اتهامات تشکیلات علیه او را قوت بخشیده است.
مزدا پارسی – انجمن نجات مرکز فارس
انتهای پیام / فراق
