پنج تیر به مناسبت هفتمین سالگرد تأسیس حشد الشعبی، بسیج مردمی عراق، رژه بسیار بزرگ نظامی این نیروها با حضور نخست وزیر و عالی ترین مقامات سیاسی و نظامی عراقی در پادگانی که روزگاری به نام همسر سرکرده فرقه تروریستی رجوی بود برگزار شد.
حشد الشعبی که در سال ۲۰۱۴ و همزمان با اشغال شهر موصل، با لبیک اقشار مختلف مردم عراق به فتوای مرجعیت شیعه در این کشور تأسیس شد و حماسه های ماندگاری در مبارزه با تروریست های تکفیری داعشی و آزاد سازی مناطق مختلف عراق رقم زد، این بار رژه پرافتخار خود را به عنوان جزئی از تشکیلات نیروهای مسلح عراق در پادگانی برگزار کرد که برای نزدیک به سه دهه کانون تروریست هایی بود که از آنجا طراحی اقدامات تروریستی مانند بمب گذاری و ترورهای کور و هدفمند علیه آحاد ملت ایران را از آنجا راهبری می کردند.
پادگان دیالی (اشرف سابق) قرار بود در تابستان ۱۳۶۷ و در جریان عملیات موسوم به فروغ جاویدان (مرصاد) نقطه آغازین عملیات تصرف خاک ایران توسط تروریست های منافق با پشتیبانی نظامی رژیم دیکتاتوری صدام باشد. عملیاتی که با فضاحت کامل شکست دیگری را در کارنامه سیاه فرقه رجوی خائن رقم زد.
بخشی از عملیات ترور ۱۲۰۰۰ شهروند ایرانی در دهه ۶۰ توسط این گروه و در همین پادگان برنامه ریزی شده بود.
افزون بر آنها، این پادگان برای شیعیان، کردها و ترکمن های عراقی نیز یادآور خاطرات تلخ سرکوب قیام سال ۱۹۹۱ آنان علیه رژیم دیکتاتوری صدام بود. فرقه رجوی با بهره گیری از ادوات جنگی اهدایی صدام، در جریان آن قیام، هزاران نفر از شهروندان بی گناه را به خاک و خون کشیدند.
سرکرده فرقه تروریستی، که برای سال ها و در نتیجه توهم جاودانگی خود و دیکتاتور عراق، شعار «کوه اگر بجنبد اشرف ز جا نجنبد» را برای نیروهای تحت کنترل خود تکرار می کرد، در سال ۲۰۱۳، و پس از ۲۷ سال جنایت در عراق، ضربه اخراج از این پادگان را متحمل شد تا پس از این تحقیر، بار دیگر، مقر خیانت ها و جنایات خود را به سرزمین دیگری منتقل کند.
پادگانی که قرار بود «نجنبد»! صحنه مانور و نمایش اقتدار بسیج مردمی عراق شد. به نوشته بنیاد هابیلیان، اکنون تاریخ، حضور و نمایش دو گروه را در پادگان دیالی ثبت کرده است. گروهی که خائنانه برای حمله به وطن خود و به خاک و خون کشیدن هموطنانش رژه آمادگی برگزار می کرد تا توان خود را علیه میهن خود به دیکتاتور سابق عراق نشان دهد و گروهی دیگر که از میان جوانان عراقی سربرآوردند تا برای میهنش دربرابر تروریسم سیاه داعش، سینه شان را سپر مردم خود کنند.
گروهی که در کنار صدام متجاوز، خائنانه مردم خود را کشتند و رزمندگانی‌که به‌خاطر مردم خود کشته شدند.
یادداشت از: رضا الغرابی
انتهای پیام / فراق
