به دنبال اعتراض مردم آلبانی به دفن اجساد فرقه رجوی در قبرستان آنها، این بار جاری شدن فاضلاب مقر این فرقه در زمین های کشاورزی، صدای روستائیان منطقه را درآورد.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، چند روز پیش جمعی از کشاورزان منطقه «مانز» با حضور در نزدیکی مقر فرقه رجوی به این موضوع اعتراض شدید نمودند که با دخالت نیروهای پلیس پایان یافت.
بر اساس گزارشی که انجمن نجات مرکز خوزستان به نقل از رسانه های آلبانیایی منتشر کرده است، فرقه رجوی ضمن لابی با پلیس و مقامات محلی دولتی اقدام به سرقت از زمین های دولتی جهت قبرستان می کند و از طرف دیگر فاضلاب مقر خود را به زمین های کشاورزی هدایت می کند.
روزنامه های آلبانیایی نوشتند که به دلیل فشارهای فرقه رجوی بر نیروهای پلیس، خبر اعتراضات مردمی بعد از مدتی از برخی سایت ها برداشته شده و ابراز تاسف گردیده که چگونه یک نیروی پلیس در خدمت گروهی تروریست و غیرسیاسی همانند فرقه مجاهدین در آمده است. همچنین قابل تصور نیست پلیس یک کشور عضو ناتو و مشتاق برای عضویت در اتحادیه اروپا به یک نیروی مزدور و در خدمت یک سازمان تروریستی تبدیل می شود.
تقصیر اهالی مانز نیست که فرماندهان رجوی با رعایت نکردن فاصله اجتماعی و حتی با نقض پروتکل های بهداشتی و درمانی ابتلا در درون مقرشان را تشدید کرده و موجب مرگ غیر قابل توقف اعضایشان می شوند.
سران فرقه رجوی نمی توانند جرم خود را با مقبره های گران قیمت که در زمین های غصب شده گورستان شهرداری برپا کرده اند کاهش دهند. از شهردار «دورس» باید پرسید آیا اخبار سرقت زمین های گورستان توسط مسئولین فرقه را می داند؟
مطبوعات آلبانی به خاطر وحشت از پلیس و نیروهای دولتی می بایست دهان خود را به روی جنایاتی که در مقر فرقه صورت می گیرد ببندند. آنچه امروز در آلبانی اتفاق می افتد، دقیقا کپی برداری از اتفاقاتی است که مسئولین فرقه رجوی در عراق رقم می زدند. آنها در روستای زنبور و حوالی شهر خالص، زمین های کشاورزی مردم که توسط نیروهای امنیتی عراق به زور تصرف شده بود را برای تخلیه فاضلاب اشرف مورد استفاده قرار می دادند. در اواخر حکومت صدام که گروه های مسلح مخالف افزایش یافته بود مردم هم به مرور زمان جرأت پیدا کرده و با تیراندازی به سمت خودروهای این فرقه تلاش می کردند تا مانع از آن شوند که فاضلاب فرقه در زمین های کشاورزی آنها تخلیه شود.
داستان لابی سران فرقه رجوی با دولت های میزبان و غصب زمین های مردم با زور و تهدید این بار در آلبانی خود را نشان می دهد و در نهایت با کاهش ترس مردم و افزایش حرکات اعتراضی، فرقه به سرنوشت وضعیت عراق دچار خواهد شد.
انتهای پیام
