«سالی بریشا، پاندولی مایکو، فاتمیر مدوی و اکنون داشامیر شاهی از جمله سیاستمداران آلبانیایی هستند که با خروج از دایره قدرت، و با انواع اتهاماتی که در آلبانی متوجه آنان است، جذب دلارهای مجاهدین خلق شده اند»
در این یادداشت نگاهی به فریبکاری فرقه رجوی در ارتباط با احزاب سیاسی و نمایندگان مجلس آلبانی و دروغ پردازی مجاهدین در بازدید داشامیر شاهی، نماینده مجلس آلبانی از کمپ مجاهدین واقع در زندان اشرف ۳ خواهیم داشت.
آلبانی کشوری است در جنوب شرقی قاره اروپا، پایتخت این کشور تیرانا است. جمعیت آلبانی دو میلیون و ۹۴۵ هزار نفر و جمعیت تیرانا نزدیک به۴۵۰ هزار نفر است. رئیس جمهور این کشور ایلیر متا و نخست وزیر آن ادی راما می باشد که ۷۷ درصد کرسی های مجلس نمایندگان را در اختیار دارد.
مردم آلبانی از ریشه قوم ایلیری هستند که از اقوام هندواروپایی بود. آلبانی ۴۳۱ سال در دست امپراتوری عثمانی قرار داشت و در دوره معاصر ۵۰ سال حکومت کمونیستی انور خوجه را پشت سر گذاشته‌است.
۹۵ درصد مردم این کشور تبار آلبانیایی داشته و بقیه یونانی هستند. ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان و ۳۰ درصد مسیحی می باشند.
آلبانی یکی از فقیرترین کشورهای حوزه بالتیک بوده که سرانه تولید ناخالص ملی آلبانی۴٬۴۷۰ دلار می باشد. در مقایسه با دیگر کشورها، سرانه سالانه یک ایرانی ۵۹۶/۷ دلار و آمریکا ۲۲۰/۵۷ دلار است. طبق آخرین محاسبات یک چهارم جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
آلبانی در دوران آلمان نازی از بزرگترین تبعیدگاه های یهودیان اروپایی بود که به اردوگاه مرگ اعزام می شدند. در این کشور فقر زده، از باند های فساد بهره کشی جنسی، سازمان های مافیایی تا اعضای گروه تروریستی داعش و سازمان مجاهدین خلق که از سال ۱۳۹۵ حضور پیدا کرده اند، هر کدام جایگاه ویژه ای را برای خود دست و پا نموده اند.
فرقه رجوی با دو هزار و چند صد عضو مستقر در زندان «اشرف ۳» که همانند مقر آنان در عراق، درب هایش بروی تمامی خانواده ها بسته است، با ساختمان سازی و خرید مایحتاج روزانه، ملیون ها دلار در این کشور خرج می کنند و این موضوع در چرخه اقتصادی منطقه آنان موثر می باشد.
از طرفی استخدام لابی های حزبی و نمایندگان مجلس نیز که برای تکمیل دکوراسیون برنامه های تبلیغاتی مریم رجوی صورت می گیرد، برخی از سیاستمداران محتاج به دلار را به سوی آنان جذب نموده است.
سالی بریشا، پاندولی مایکو، فاتمیر مدوی و اکنون داشامیر شاهی از جمله سیاستمداران آلبانیایی هستند که با خروج از دایره قدرت، و با انواع اتهاماتی که در آلبانی متوجه آنان است، جذب دلارهای مجاهدین خلق شده اند.
یکی از یاران آلبانیایی مجاهدین که رابطه نزدیکی با مریم رجوی دارد، فاتمیر مدوی می باشد.
فاتمیر مدوی رئیس حزب جمهوری خواه آلبانی است که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ میلادی وزیر دفاع آلبانی بود. او در ماه مارس ۲۰۰۸ پس از انفجار بزرگ در یکی از روستاهای آلبانی که بیش از ۲۰۰۰ خانه را ویران نموده، ۲۶ نفر را به کشتن داد و صدها نفر را مجروح نمود، مجبور به استعفا از وزارت دفاع شد.
او همچنین زمانیکه وزیر محیط زیست بود، درباره سیلاب های ویرانگر مناطق شمالی آلبانی که سال ۲۰۱۰ بوقوع پیوست، ناکارآمدی و بی لیاقتی خود را به اثبات رساند. او نه تنها اقدام مناسب و بموقعی به عمل نیاورد، بلکه گناه جاری شدن سیل ویرانگر را به گردن بارش سنگین باران و جنگل ها انداخت.
او چند سال پیش که وزیر بود به یک ارتباط مخفی با خواننده ای بنام الی فارا متهم شد، او در دوران وزارت خود زنان زیبا را استخدام می کرد و از آنان سوء استفاده می نمود که درباره الی فارا و این مدل از رابطه جنسی مخفیانه، شهره عام و خاص شد، اما با نفوذ خود توانست برای مدتی کوتاه همه چیز را بدون سروصدا پشت سر بگذارد.
پس از این ماجرا منابعی در آلبانی فاش ساختند که ملاقات های مخفیانه الی فارا با فاتمیر مدیو در نیویورک عاشقانه تر از پیش صورت می گیرد. آنها در آپارتمانی سکرت احساس آرامش بیشتری دارند چرا که دیگر در تیرانا کسی راجع به این موضوع نمی تواند صحبت نمی کند.
از دیگر یاران مریم رجوی می توان به داشامیر شاهی معاون سابق نخست وزیر آلبانی اشاره نمود که هم اکنون رئیس حزب دست راستی جنبش ملی برای توسعه و دارای ملیت انگلیسی است. که از ۱۴۰ کرسی نمایندگی در مجلس، یک کرسی را در اختیار دارد.
دشامیر شاهی در رسوایی جنسی شکری خلیلی شهردار دیبرس که به دختری ۱۷ ساله تجاوزی کرده بود، گفته بود که این مرد مورد ستم واقع شده و او را باید از زندان آزاد کرد. چرا که از نظر او عمل تجاوز، یک کار خطرناک و جنایتکارانه بحساب نمی آید.
ضرب المثلی قدیمی است که می گوید هر کسی را از دایره دوستانش بشناس.
به یمن افشاگری ها، اکنون همه می دانند که چه کسانی و برای به دست آوردن چه چیزی سنگ مجاهدین را به سینه می زنند. کسانیکه در کشور خود زیر انواع اتهامات سیاسی و سوء استفاده جنسی از زنان قرار دارند، در کنار مریم رجوی قرار می گیرند و به نام آزادی، مجاهدین را تبلیغ می کنند. بنابر این آنها نه تنها فریب خورده نیستند، بلکه آگاهانه در مسیر سوء استفاده های تبلیغاتی مجاهدین قرار گرفته اند تا چیزی را بدست بیاورند که در کشورشان نتوانسته اند.
بنابراین طبیعی است که مجاهدین در حالیکه درب پایگاه هایشان را به روی خانواده های اعضای خود بسته اند، کسانی مانند داشامیر شاهی را به کمپ خود راه می دهند تا از زبان او بگویند که بله مجاهدین در عین آزادی خود انتخاب کرده اند که اینگونه زندگی کنند.
جواد فیروزمند
انتهای پیام / آریا ایران
