به دنبال موج جدید جدایی از فرقه رجوی، موسی دامرودی نیز از این فرقه اعلام جدایی کرد.
به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی فراق به نقل از «نجات یافتگان در آلبانی» متن جدایی رسمی موسی دامرودی به شرح زیر است:
این جانب موسی دامرودی که از آبان ماه سال ۱۳۶٨ به مدت نزدیک به ۲۹ سال در تشکیلات فرقه مجاهدین خلق بودم بدین وسیله جدایی خودم را از تشکیلات فرقه رجوی رسما اعلام می کنم.
من موسی دامرودی سرباز وظیفه درتاریخ ۷ آبان ۱۳۶۴ در عملیاتی در جنگ ایران و عراق مجروح شدم و در سخت ترین شرایط را به لحاظ جسمی و روحی را در زندانهای صدام حسین گذراندم. من چهار سال را در اردوگاهای مختلف عراق با سخت ترین شرایط سپری کردم و در همین سالها بود که بایک سری تبلیغات فرقه رجوی که در اردوگاه های و زندان های صدام حسین جهت جذب وکشاندن اسرای جنگی به سمت خودشان بود آشنا شدم .
متاسفانه من بعد از اتمام جنگ در سال ۶۸ به تشکیلات فرقه رجوی پیوستم. اما در طی سالیان هر آنچه را که شنیده بودم تماما خلاف گفته هایی بود که در اردوگاه شنیده بودم. از دروغ، ریا، چاپلوسی، پشت سر دیگران حرف زدن و جدا کردن دوست و رفیقا از هم و می گفتند همشهری نداریم چونکه دشمن مبارزه است ونفرات را وادار به قهر و قیچی می کردند و تمام اینها در زیر پوش به اصطلاح مبارزه و به ارمغان بردن آزادی! و دموکراسی! برای مردم ایران بود.
تبلیغات فرقه رجوی و مغزشویی های مستمر در نشست های مختلف اراده هر تصمیم جدی را از انسان می گرفت و طوری وانمود می کردند که هر تصمیمی غیر از این خیانت و بریدگی و بی مرزی با دشمن خدا و خلق می باشد.
در آن دوران که خانواده ها جهت دیدار عزیزانشان به عراق می آمدند سه تا ازبرادرانم و پسرعمویم که متاسفانه الان درقید حیات نیستند جزو همین نفرات بودند به جلو اشرف آمدند. سران فرقه در منتهای ناجوانمردی و بی مروتی هیچی به من نمی گفتند. حتی در تبلیغات خودشان می گفتند که اینها مزدوران ایران هستند. به عنوان نمونه در یک در خواستی که اقوام من برای دیدن من کرده بودند. سران فرقه مجاهدین به آنها سنگ زدند و به پای برادر من خورده بود این موضوعات را من زمانی متوجه شدم که به آلبانی آمدیم وازاین فرقه جدا شدم.
در آلبانی دست رهبری فرقه مجاهدین رو شد و ماهیت فرقه ای آنها روز به روز برای ما روشن تر شد. اجحافات تشکیلاتی تحت پوشش ضوابط بیشتر شد ومجددا ارتباط با خانواده ها مرز سرخ و موبایل خطر ناکترین دشمن برای این فرقه شد و اگر کسی اسم تماس یا گوشی را بر زبان می آورد نام آن را سر پیچی از تشکیلات قلمداد می کردند.
رهبری فرقه رجوی کارهایشان را بزک می کردند که بتوانند قدرت اعمال نفوذ بیشتری بر نفرات داشته باشند. در این شرایط بود که علیرغم اینکه هیچ اشراف و شناختی از زندگی و مشکلات بیرون نداشتم و بامشکلات جسمی که در این سالیان پیدا کرده ام دست به گریبان بودم، تصمیم گرفتم از فرقه جدا شوم و در یک طرحی که چند هفته طول کشید توانستم دریک تردد به بیرون از اسارتگاه فرقه داشتم دیگر به آن محیط برنگشتم.
اکنون رسما جدایی خودم را از تشکیلات فرقه رجوی اعلام می کنم . در همین راستا اعلام می کنم که برای نجات سایر قربانیان باقی مانده در زندان اشرف ۳ در آلبانی و همچنین روشنگری برای نسل جوان کشورم و شناخت هرچه بیشتر ماهیت فرقه مجاهدین تلاش خوام کرد و در آینده از انتشار تجربیات تلخ خودم در تشکیلات فرقه برای عبرت دیگران فروگذار نخواهم کرد.
انتهای پیام
