فراق: رجوی و سرکردگانش حتی از سوءاستفاده از موقعیت کودکان نمی‌گذشتند. زمانی که کودکان ارسالی در مدارس شبانه‌روزی در کشور آلمان بودند، فرقه حقوق پناهندگی آنها را نیز به جیب می زد.
در زیر بخشی از جنایت های حقوق بشری در فرقه تروریستی رجوی به روایت آمار منتشر می شود:
- جدا کردن ۸۲۵ کودک از پدر و مادر
- جدا کردن بیش از هزار زوج از همدیگر و رواج طلاق و از هم پاشیدن خانواده‌ها
- آواره کردن بیش از ۸۰۰ کودک در کشورهای دنیا بدون پدر و مادر و بی‌پشتوانه مالی
- پول‌شویی و راه‌اندازی و جعل کانون‌های اخاذی به نام صندوق کمک به کودکان قربانی جنگ
- عقیم و مقطوع نسل کردن بیش از صد زن با عمل جراحی خارج کردن رحم از بدن
- خودکشی و قتل بیش از صد تن از اعضای ناراضی که تاکنون افشاشده
- عضوگیری اجباری و جذب کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال برای جنگ و اقدامات تروریستی و قرار دادن تحت آموزش‌های فرقه‌ای
- قطع ارتباط اعضا با خانواده و ایجاد محدودیت‌های مختلف از برخورداری از حقوق اولیه انسانی و محروم نمودن از زندگی طبیعی
- فشار مضاعف به زنان عضو از قبیل محروم کردن آنان از حق ازدواج، فرزند آوری و مادر شدن و محروم کردن مادران از نگهداری و ارتباط با فرزندانی هم که از گذشته داشته‌اند
- ایجاد زندان‌های متعدد در طول سال‌ها برای زندانی کردن، کتک و شکنجه و ضرب‌وجرح اعضای معترض و حبس‌های از شش ماه تا دو سال و چند سال برای اعضا خواهان جدایی
- ایجاد کمپ‌و اردوگاه و حصار خارج از استانداردهای حقوقی و بین‌المللی و عضوگیری‌های پنهانی و غیررسمی
- قطع ارتباط با دنیا و خانواده و دوستان و کشور و محرومیت استفاده از تلفن و ارتباطات
- سوءاستفاده از کودکان آواره در اروپا برای اخاذی مالی و جمع‌آوری اعانه
رجوی و سرکردگانش حتی از سوءاستفاده از موقعیت کودکان نمی‌گذشتند. زمانی که یک سری از کودکان ارسالی در مدارس شبانه‌روزی در کشور آلمان بودند. درحالی‌که در خانه‌های سازمانی در اروپا نگهداری می شدند ملزم به کار در خانه و شرکت در امور گدایی و جمع‌آوری پول در خیابان‌ها بودند. درحالی‌که حقوق پناهندگی آنها نیز به جیب سازمان می‌رفت. سپس این روش را ارتقا داده و یک سری انجمن‌ها و مؤسسات خیریه در آلمان و انگلیس و هلند راه‌اندازی نمودند. ازجمله بنیاد خیریه‌ای بنام «ایرا ن اید» Iran Aid که سال‌ها در کشور انگلستان و با پوشش جمع‌آوری پول برای کودکان بی‌سرپرست دایر بود. سرانه سالانه این انجمن ۱۵ میلیون پوند اعلام‌شده بود. (که البته به‌احتمال‌زیاد چند برابر این مبلغ بود) انجمن‌های مشابه دیگر سایر کشورها مخصوصاً آلمان به همین شکل فعالیت داشتند.
- گروه خیریه بریتانیا بالاخره «ایران اید » را در سال ۱۹۹۷، به دنبال تحقیقی که منجر به افشای سوءاستفاده از پول خیریه شد، تعطیل نمود.
- در آلمان نیز فعالیت‌های دوگانه افشا شد. از این مبالغ طبق اسناد فقط یک‌قلم حدود دوازده میلیون مارک توسط مجاهدین برای خرید سلاح استفاده‌شده بود. بعد از دو سال تحقیق، دادگاه عالی آلمان در ۲۱ دسامبر ۲۰۰۱، با پیدا کردن شواهدی مبنی بر سوءاستفاده از امنیت اجتماعی و تقلب، دفاتر مجاهدین و ۲۵ خانه و پایگاه را تعطیل کرد؛ و آنها تعدادی از افراد متصدی و تحت تعقیب ازجمله سرپرست پانسیون به نام خانم طیبه (اعظم) رحمانی … را مخفیانه به عراق منتقل نمودند.
- اخاذی از خانواده‌های اعضا
رجوی و همدستانش بعد از فرار به فرانسه پناهنده سیاسی محسوب شده و دولت فرانسه هزینه‌های پناهندگی و حفاظت آنها را پرداخت می‌کرد.بااین‌وجود، رجوی از هوادارانش که به‌عنوان پناهنده و یا دارای اقامت در اروپا بودند سوءاستفاده‌های فراوانی می‌نمود و به‌عنوان‌مثال به آنها به‌مانند یک منبع جدید درامد برخورد می‌کرد. دانشجویان که عمدتاً از قشر متوسط ثروتمند بودند و در زمان شاه برای تحصیل رفته بودند.
خیلی از آنها در آنجا ماندگار شده بودند و به ثروت و امکانات خانواده‌ها دسترسی داشتند که منبع خوبی برای اخاذی بود و با دروغ و برنامه‌سازی به‌طور مستمر از خانواده‌های آنها پول می‌گرفتند.
در سال‌های بعد مجاهدین تقریباً به همه اعضا ی خود دروغ گفتن به خانواده را یاد داده بودند و آن ها را تشویق می‌کردند که بگویید بیمار هستید و یا برای کارهای قانونی وکیل و غیره به پول نیاز دارید- تا هرچقدر که امکانش باشد پول بگیرند. (بارها و بارها خانواده‌های بی‌گناه را نگران می‌کردند و مجبور بودند با چه وضعیت آشفته و فلاکت باری پول برای فرزندان تهیه کنند و بفرستند)
وادار کردن اعضا به اخاذی از مردم اروپا و امریکا و گدایی به نام کمک به کودکان جنگ‌زده
- پس‌از استقرار تعداد بیشتری از اعضا در دهه ۷۰ در خارج کشور شیوه اخاذی از مردم اروپا نیز بیشتر رایج شد که به آن «کار مالی اجتماعی» گفته می‌شد. به‌این‌ترتیب که بسیاری از اعضا و هواداران فرقه در خارج کشور در تمامی ساعات روز گاه تا ۱۸ ساعت در هر شرایط آب و هوایی، نامناسب و سرد و غیره به بهانه کمک به کودکان ایران و بچه‌های بی‌سرپرست پول جمع‌آوری می‌کردند.آنها موظف بودند شب با مبالغ مشخص‌شده (روزی دو هزار یورو) به پایگاه بازگردند. چنانچه کسی درآمدش به مبلغ مشخص‌شده نمی‌رسید اجازه ورود به او داده نمی‌شد و مجبور می‌شدند شب را در خیابان یا کلیسا بگذراند تا مبلغ موردنظر را تأمین کنند.
- این شیوه های گدایی هم ارتقا یافت و به نام «مالی ویژه» مرسوم شد که افراد متمول و سرشناس را شناسایی می کردند و با تبلیغات گسترده و فشار روانی مبالغ کلانی تحت عنوان کمک ماهانه و دائمی از آنها اخاذی می‌کردند.
- البته اساس این فعالیت‌های علنی برای لاپوشانی منابع اصلی مالی و پول‌شویی‌های گسترده بوده که بخش مالی از راه تجارت نفت عراق و از طریق ایادی عربستان و اسرائیل به دست می‌آورد.
تهیه و تنظیم: مریم سنجابی
انتهای پیام / فراق
